Nieuwe studie onthult verborgen feedbacklus in gletsjerterugtocht

Een baanbrekende studie heeft een significant 'kalveringsvermenigvuldigingseffect' ontdekt bij de Eqalorutsit Kangilliit Sermiat (EKaS) gletsjer in Groenland. Dit fenomeen, waarbij de golven en stromingen die door het afbreken van ijs worden veroorzaakt, de onderzeese smelting kunnen intensiveren, suggereert dat de terugtocht van gletsjers mogelijk sneller verloopt dan eerder werd aangenomen. De bevindingen, gepubliceerd in Nature, benadrukken de noodzaak om bestaande modellen voor gletsjerdynamiek te herzien.

Een internationaal team onder leiding van de Universiteit van Zurich en de Universiteit van Washington maakte gebruik van een tien kilometer lange glasvezelkabel, uitgerust met Distributed Acoustic Sensing (DAS), om bewegingen en trillingen langs de kabel te meten. Deze technologie stelde wetenschappers in staat om de impact van het afbreken van ijsblokken en de daaropvolgende golfbewegingen nauwkeurig vast te leggen. De analyse van de gegevens toonde aan dat de golven die ontstaan wanneer grote ijsmassa's van de gletsjer breken, de waterkolom in beweging zetten. Dit mengt warmer oceaanwater met het koudere smeltwater van de gletsjer, waardoor het warmere water de basis van de gletsjer bereikt en daar de smelting intensiveert. Dit creëert een vicieuze cirkel: meer afkalving leidt tot meer golven, wat weer leidt tot meer onderzeese smelting en een versnelde terugtocht van de gletsjer. Dit effect is met name significant in gebieden met langzamere achtergrondstromingen. De Groenlandse ijskap, die ongeveer 40 keer zo groot is als Zwitserland, draagt aanzienlijk bij aan de wereldwijde zeespiegelstijging. Schattingen suggereren dat de Groenlandse ijskap alleen al verantwoordelijk is voor 20 procent van de huidige zeespiegelstijging, en dat de smelt van de Groenlandse ijskap tegen 2100 tussen de 8 en 27 cm kan bijdragen aan de wereldwijde zeespiegel. De toepassing van glasvezeltechnologie in het veldonderzoek naar gletsjers vertegenwoordigt een belangrijke vooruitgang, aangezien het een veiligere en meer gedetailleerde methode biedt om deze complexe processen te bestuderen dan voorheen mogelijk was.