Autonome Onderwaterrobot ‘Hydrus X’: Een Blik in het Hart van Antarctica

Aan de rand van onze planeet, waar het ijs de stille diepte ontmoet, heeft een wetenschappelijke expeditie met de autonome onderwaterrobot ‘Hydrus X’ een cruciale missie voltooid. Deze missie leverde de meest gedetailleerde kaarten op van de zeebodem van het Antarctische continentaal plat die tot op heden zijn verzameld.

Het onderzoek, uitgevoerd door specialisten van het Scripps Institution of Oceanography, wordt beschouwd als een technologische doorbraak. Het opent fundamenteel nieuwe wegen om te begrijpen hoe het diepe deel van onze aarde functioneert en ademt.

Technologie die de Aarde Afluistert

De ‘Hydrus X’ is de nieuwste generatie autonome onderwatervoertuigen (AUV's), uitgerust met een versterkt hydro-locatiesysteem. Dit systeem bezit het unieke vermogen om door dichte bodemafzettingen heen te dringen.

Voor het eerst kregen wetenschappers de kans om de interne structuur van de zeebodem in kaart te brengen met een resolutie tot op de centimeter. Dit precisieniveau was voorheen onbereikbaar, zelfs met de meest geavanceerde satellietsystemen.

Deze innovatieve technologie maakt het niet alleen mogelijk om het reliëf te visualiseren, maar ook om het interne geheugen van de oceaan te decoderen. De lagen in de bodem bevatten namelijk de vastgelegde geschiedenis van het klimaat, de bewegingen van het ijs en het leven zelf.

Nieuwe Ontdekkingen in de Amundsenzee

De inzet van de robot vond plaats tegen het einde van 2024 in de wateren van de Amundsenzee. Dit is een van de meest geïsoleerde en moeilijkst bereikbare regio’s op aarde.

Tijdens de missie werden onbekende velden met hydrothermale bronnen geïdentificeerd, evenals complexe geologische structuren en sporen van interactie tussen tektonische processen en biologische activiteit.

Het bleek dat deze onderzeese reliëfvormen een sleutelrol spelen in de dynamiek van diepzeestromingen. Deze stromingen beïnvloeden op hun beurt de klimaatmechanismen van de hele planeet.

Van de Diepte naar het Klimaat

De verzamelde bathymetrische gegevens vormen een nieuwe basis voor de verfijning van mondiale klimaatmodellen. De onderzoekers benadrukken dat de nauwkeurigheid waarmee de onderwaterstructuren worden beschreven, direct verband houdt met de betrouwbaarheid van klimaatvoorspellingen, met name die welke betrekking hebben op zee-ijs en ijsplaten.

Wanneer een model 'de bodem voelt', is het beter in staat om de overdracht van warmte en massa in de diepere lagen nauwkeurig te berekenen. Dit betekent dat we beter kunnen begrijpen hoe de oceaan de mondiale temperatuur, de zeespiegel en de toekomst van de ijskappen beïnvloedt.

De deelnemers aan de missie merkten op: "Zonder een nauwkeurig beeld van de zeebodem zien we slechts de helft van het verhaal van de oceaan."

Poolwetenschap van de Nieuwe Eeuw

De expeditie van het Scripps Institution maakt deel uit van de reguliere veldprogramma's in Antarctica, die doorgaans plaatsvinden van december tot februari, wanneer de weersomstandigheden het toelaten om de zee op te gaan.

In tegenstelling tot veel eerdere missies lag de focus van ‘Hydrus X’ echter niet op de ijsbedekking, maar op de diepe structuren die zich daaronder bevinden.

Dit nieuwe detailniveau helpt ons de onderlinge verbanden te doorgronden die het planetaire milieu vormgeven: van onderzeese vulkanen tot de circulatie van stromingen die de ademhaling van de oceaan sturen.

Elke meter van de nieuwe kaart is een stap naar een dieper inzicht in de Aarde als één enkel levend organisme.