IJsland baadt momenteel in de levendige paarse tinten van de Nootka-lupine. De lupine werd in 1945 geïntroduceerd om bodemerosie tegen te gaan en is sindsdien uitgegroeid tot een transformatie van het landschap.
Hákon Bjarnason, hoofd van de IJslandse bosdienst, bracht de zaden uit Alaska om de ontbossing van het eiland aan te pakken. De snelle verspreiding van de lupine heeft de bodem gestabiliseerd, maar vormt ook een bedreiging voor de inheemse flora.
De lange, stikstofbindende lupines overtreffen laag groeiende inheemse planten in de strijd om zonlicht. Hoewel sommigen de esthetische aantrekkingskracht en het aanvankelijke succes in bodembeheer waarderen, groeit de bezorgdheid over de ecologische impact op lange termijn. De vroege bloei dit jaar is bijzonder zorgwekkend.