In 1997 registreerde de Amerikaanse National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA) een ongebruikelijk onderwatergeluid dat bekend staat als 'Bloop'. Het ultralaagfrequente geluid was uitzonderlijk luid en werd gedetecteerd door hydrofoons in de Stille Oceaan. De unieke kenmerken leidden tot speculatie onder wetenschappers en complotdenkers.
Aanvankelijk was de bron van het geluid een mysterie. In 2005 schreef NOAA de 'Bloop' echter toe aan een natuurlijke ijsbeving. Deze conclusie werd in 2012 bevestigd, waarbij werd gesteld dat de Bloop overeenkwam met de beweging en het breken van ijsbergen.
NOAA legt uit dat ijsbevingen steeds vaker voorkomen als gevolg van de opwarming van de aarde, dus de Bloop is waarschijnlijk een geluid dat vaker wordt gedetecteerd. Deze gebeurtenissen kunnen akoestische signaturen produceren die vergelijkbaar zijn met biologische geluiden als gevolg van de plotselinge vrijlating van energie wanneer ijs breekt of langs de zeebodem schuurt.