Onderzoekers hebben met succes het volledige genoom van een individu uit het oude Egypte geanalyseerd, wat ongekende inzichten biedt in de genetische samenstelling van de Oude Koninkrijk periode. De studie werd gepubliceerd op 2 juli 2025.
De resten, die dateren van ongeveer 4500 tot 4800 jaar geleden, werden in 1902 ontdekt in Nuwayrat, een dorp 265 kilometer ten zuiden van Caïro. Het individu was begraven in een keramisch pot binnen een in de rots uitgehouwen graf.
De genomische analyse onthulde dat 80% van de afkomst van het individu nauw verwant was aan oude Noord-Afrikaanse populaties. De resterende 20% was terug te traceren naar de Vruchtbare Halve Maan, met name Mesopotamië, wat wijst op interacties en migraties.
Bewijzen van artritis en osteoporose suggereren dat het individu een gevorderde leeftijd heeft bereikt, mogelijk in zijn zestiger jaren. Tekenen van slijtage wijzen op een leven van fysieke arbeid, mogelijk als pottenbakker.
Dit onderzoek markeert een belangrijke vooruitgang in de analyse van oude DNA, waarbij eerdere uitdagingen zijn overwonnen. De succesvolle sequenering opent nieuwe wegen voor het begrijpen van de genetische geschiedenis van oude Egyptische populaties.
Onderzoekers waarschuwen tegen het generaliseren van conclusies op basis van een enkel monster. Verdere studies met meer monsters zijn noodzakelijk voor een alomvattend begrip.
De bevindingen benadrukken de complexe netwerken van migratie en interactie die de ontwikkeling van het oude Egypte vormgaven. Meer genoomanalyses worden verwacht, wat diepere inzichten zal bieden.