Twee jonge manenwolfwelpen, Kuarahy en Jasy genaamd, zijn onlangs gered in de Argentijnse wetlands van Esteros del Iberá nadat zij op 45-daagse leeftijd hun moeder verloren. Dit incident benadrukt de aanhoudende kwetsbaarheid van deze Zuid-Amerikaanse soort, die door de IUCN Rode Lijst als 'Near Threatened' wordt geclassificeerd, hoewel sommige regionale lijsten, zoals die in de VS, een 'bedreigde' status hanteren. De intensieve zorg voor de welpen weerspiegelt de bredere inspanningen om het voortbestaan van de manenwolf, de grootste hondachtige van Zuid-Amerika, veilig te stellen.
De initiële opvang van de welpen vond plaats in het Aguará Conservation Center. Vervolgens werd de zorg overgedragen aan het Recovery Center van de Temaikén Foundation in Escobar. Gedurende deze periode ondergingen de jonge dieren noodzakelijke veterinaire controles, inclusief microchipping, om hun gezondheidstoestand te bevestigen. De Fundación Temaikèn, die zich al bijna dertig jaar inzet voor de bescherming van de manenwolf, heeft in het verleden reeds succesvol meerdere exemplaren gerehabiliteerd en teruggeplaatst in het wild. Positieve tekenen voor een toekomstige herintroductie zijn de natuurlijke gedragingen die de welpen vertonen, zoals spelen en beschutting zoeken.
Na hun vrijlating zullen de dieren worden uitgerust met satelliet-GPS-halsbanden. Deze technologie is cruciaal voor monitoring na vrijlating en stelt onderzoekers in staat om gegevens te verzamelen over hun habitatgebruik en gedrag, wat essentieel is voor effectieve behoudsstrategieën. Dit soort gecoördineerde samenwerkingen, waarbij instanties als Rewilding Argentina en Fundación Temaikèn betrokken zijn, toont de kracht van gezamenlijke actie tegen de voortdurende bedreigingen.
De manenwolf wordt geconfronteerd met aanzienlijke gevaren, voornamelijk als gevolg van de drastische reductie van zijn leefgebied, vaak door omzetting naar landbouwgrond. Recente analyses in Argentinië wijzen uit dat bijna de helft van de geregistreerde waarnemingen van manenwolven verband houdt met gevaren, waarbij verkeersslachtoffers een groot deel uitmaken. Naast habitatverlies vormen ook illegale vangst en de dreiging van ziekten die door huishonden worden overgedragen serieuze risico's voor de populatie. Het beheer van de menselijke voetafdruk in natuurlijke gebieden zoals de Cerrado en de Argentijnse graslanden is daarom van vitaal belang voor het behoud van deze soort.