De status van de Groene Zeeschildpad (Chelonia mydas) heeft een aanzienlijke verbetering ondergaan. Dit is een krachtig bewijs van de effectiviteit van gerichte natuurbehoudsinspanningen wereldwijd. De Internationale Unie voor Natuurbescherming (IUCN) heeft deze soort, die voorheen als 'Bedreigd' werd geclassificeerd, nu overgeheveld naar de categorie 'Niet Bedreigd' (Least Concern). Deze verschuiving weerspiegelt een indrukwekkende groei van de wereldwijde populatie, die sinds de jaren zeventig van de vorige eeuw naar schatting met ongeveer 28% is toegenomen.
Dit succes is het directe resultaat van systematische en gecoördineerde acties over de hele wereld. Cruciale stappen omvatten het beveiligen van essentiële broedstranden en de invoering van visserijmethoden die de onbedoelde bijvangst minimaliseren. Dit heeft de sterfte door visnetten drastisch verminderd. De Groene Zeeschildpad is uniek onder de zeeschildpadden omdat het voornamelijk een herbivoor dieet volgt. Ze voeden zich met zeegras, wat essentieel is voor het behoud van gezonde onderwaterweiden. Indirect dragen ze zo bij aan een gezonde leefomgeving voor talloze vissoorten.
Historisch gezien werden Groene Zeeschildpadden intensief bejaagd vanwege hun vlees en eieren, wat leidde tot een dramatische daling van hun aantallen. Het instellen van strenge jachtverboden in de meeste landen markeerde een cruciaal keerpunt in hun overleving. Een sprekend voorbeeld is te vinden op de Seychellen. Dankzij beschermingsmaatregelen steeg het aantal nestelende vrouwtjes daar van 500 tot 600 in de jaren zestig naar 5000 in 2011. Dit illustreert hoe de natuur onmiddellijk reageert op verantwoorde acties en verbeterde externe omstandigheden.
Ondanks deze doorbraak in het natuurbehoud, waarschuwen experts dat waakzaamheid geboden blijft. Bedreigingen zoals de vernietiging van leefgebieden door kustontwikkeling en de aanhoudende illegale handel vormen nog steeds reële uitdagingen. Deze vereisen een voortdurende toewijding aan het behoud van biodiversiteit. Bovendien hebben klimaatveranderingen een negatieve invloed op de broedplaatsen. Dit moment is geen eindpunt, maar eerder een bevestiging dat gerichte, collectieve inspanningen de koers van zelfs de meest kwetsbare levensvormen kunnen veranderen.
De Groene Zeeschildpad, waarvan de wetenschappelijke classificatie ondersoorten omvat zoals Chelonia mydas mydas en Chelonia mydas agassizii, zijn imposante dieren. Volwassen exemplaren kunnen een gewicht bereiken dat varieert tussen de 70 en 200 kg. Hun kleur varieert van olijfgroen tot donkerbruin, maar de naam 'Groene Zeeschildpad' is afgeleid van de kleur van hun vet, niet van hun schild. Het verhaal van de Groene Zeeschildpad dient als een krachtige herinnering dat duurzaam herstel mogelijk is, mits de focus ligt op het aanpakken van de fundamentele oorzaken van ecologisch onevenwicht.