Het technologische domein van beeldcreatie heeft een nieuwe mijlpaal bereikt met de aankondiging van Google's Veo 3.1. Dit geavanceerde AI-model, dat in 2025 werd geïntroduceerd, is specifiek ontworpen voor het genereren van hoogwaardige video's uitsluitend op basis van tekstuele en visuele aanwijzingen. Een significante vooruitgang is de nieuwe beheersing over de synchronisatie van gesproken tekst, dialogen en bijbehorende geluidseffecten binnen de gegenereerde beelden.
De ware maatstaf voor de vooruitgang in deze generatieve technologie is de beruchte 'Will Smith die spaghetti eet'-test. Dit specifieke scenario, dat in 2023 nog de tekortkomingen van eerdere AI-modellen blootlegde op het gebied van subtiele gezichtsuitdrukkingen en menselijke bewegingen, is nu door Veo 3.1 met verbluffend detail nagebootst. Waar de eerdere pogingen uit 2023 door hun onnatuurlijke bewegingen en visuele fouten als 'nachtmerrieachtig' werden ervaren, toont de nieuwe versie een veel hogere visuele getrouwheid, inclusief de textuur van het voedsel en de gezichtsreacties.
Deze 'spaghetti-test' fungeert in de AI-gemeenschap als een onofficiële lakmoesproef, een soort Turingtest voor videogeneratoren, om de grenzen van realisme in menselijke acties te peilen. Ondanks de visuele indrukwekkendheid van Veo 3.1, merkten sommige waarnemers op dat de geïntegreerde geluidseffecten, met name het 'knapperige' geluid van het eten, nog steeds een enigszins kunstmatige of zelfs 'walgelijke' indruk maakten. Dit wijst op een specifiek gebied binnen de audio-integratie dat nog verdere verfijning behoeft.
Als reactie op de toegenomen realiteit van synthetische beelden neemt Google proactieve stappen om transparantie te waarborgen. Het bedrijf integreert onzichtbare watermerken via SynthID in alle door Veo gegenereerde content. Dit fungeert als een digitale handtekening die onmerkbaar is voor het menselijk oog, maar detecteerbaar is met gespecialiseerde technologie. Bovendien voorziet Google de content van een expliciete 'Veo'-labeling om de herkomst duidelijk te maken. Deze ontwikkelingen zetten de discussie over de potentiële verspreiding van deepfakes en de noodzaak van digitale verantwoording weer op scherp, nu de technologie complexe, alledaagse handelingen met geluid kan repliceren.