Oogbewegingen als diagnostisch hulpmiddel voor psychiatrische aandoeningen

Onderzoekers van de Universiteit van Uppsala onderzoeken het gebruik van oogbewegingsanalyse als hulpmiddel bij de diagnose van psychiatrische aandoeningen zoals autisme en ADHD. Een pilotstudie heeft veelbelovende resultaten laten zien, wat suggereert dat deze methode een objectievere meting kan bieden in vergelijking met traditionele vragenlijsten.

De studie omvatte 178 deelnemers ouder dan 18 jaar, die verschillende filmsequenties bekeken terwijl hun oogbewegingen werden gevolgd. De analyse onthulde duidelijke patronen in oogbewegingen die verband hielden met verschillende diagnoses. Voor autisme was de nauwkeurigheid ongeveer 90 procent en voor ADHD was dit 83 procent.

Deze innovatieve aanpak kan mogelijk helpen bij het nemen van diagnostische beslissingen, vooral voor volwassenen die geen duidelijke symptomen hebben. De onderzoekers hopen dat deze tool clinici kan helpen onderscheid te maken tussen degenen die een diagnose nodig hebben en degenen die dat niet hebben.

De studie suggereert dat personen met autisme en ADHD meer gevarieerde oogbewegingen vertonen, mogelijk als gevolg van dysregulatie in het autonome zenuwstelsel. Dit onderzoek zou in de toekomst een waardevol hulpmiddel kunnen worden en een objectievere en toegankelijkere methode bieden voor het diagnosticeren van deze aandoeningen.