Katten leven al eeuwenlang samen met mensen en delen onze huizen en levens. Hoewel honden zich grotendeels hebben aangepast aan menselijk gezelschap, behouden katten veel van hun wilde instincten. Dit betekent dat ze, zelfs als ze ontspannen lijken, nog steeds heimelijke, onafhankelijke en soms mysterieuze jagers zijn. Het begrijpen van onze katachtige vrienden vereist dat we verder kijken dan hun gedrag thuis en hun dagelijkse gebaren verbinden met hun natuurlijke erfgoed. Gedragingen zoals meubels bekrabben, 's nachts actiever zijn of zichzelf constant verzorgen, hebben verklaringen die geworteld zijn in hun aard.
Een gedrag dat bijzondere nieuwsgierigheid opwekt, is wanneer een kat besluit zijn baasje te likken. Veterinair Carlos Gutiérrez deelt vier algemeen aanvaarde theorieën voor dit gedrag. Ten eerste is likken een gedrag dat bij katten uit hun kittenjaren blijft. Moeders verzorgen hun kittens om hun band te versterken, en deze gewoonte kan zich voortzetten tot in de volwassenheid. Wanneer een kat een mens likt, is het alsof ze communiceren met een ander lid van hun groep, een teken van vertrouwen en genegenheid. Katten hebben een veel scherper reukvermogen dan mensen; hun reukvermogen is wel 14 keer beter, wat hen helpt bij het identificeren van mensen en objecten. Hun smaakvermogen is daarentegen relatief zwak, aangezien ze de genetische aanleg voor het proeven van zoet missen.
Ten tweede likken sommige katten ons uit pure nieuwsgierigheid. Onze huid kan aantrekkelijk zijn vanwege de zoute smaak van zweet of resten van producten zoals lotions of maskers. Net zoals ze worden aangetrokken tot stoffen als bleekmiddel of chloor, die gevaarlijk voor hen zijn, kunnen ze ook geïnteresseerd zijn in onze geur en smaak. Katten gebruiken hun snorharen om hun tastzin en evenwicht te verbeteren, en hun zintuigen zijn essentieel voor hun overleving als roofdieren.
Ten derde kan likken ook een zelfkalmerend gedrag zijn. Katten zijn gevoelig voor veranderingen en geluiden. Wanneer ze zich onzeker of gestrest voelen, kunnen ze zichzelf of hun verzorgers dwangmatig likken. In momenten van angst zien ze ons als een veilige haven, daarom likken ze ons mogelijk meer in onbekende omgevingen, zoals een dierenkliniek. Overmatig likken kan een teken zijn van stress of angst bij katten, wat kan leiden tot huidaandoeningen als het aanhoudt.
Ten slotte is likken een gebaar dat sociale banden versterkt. Naast hygiëne versterkt het de relatie tussen leden van dezelfde groep. Wanneer een kat zijn baasje likt, versterkt het een band van vertrouwen. Dit gedrag is vergelijkbaar met het bekende 'kneden' met hun poten, wat ook teruggaat tot hun kittenjaren. Katten vertonen dit gedrag om genegenheid te tonen, sociale banden te versterken en communicatie te bevorderen. Het likken van hun eigenaar kan worden gezien als een uiting van acceptatie en het versterken van de band, vergelijkbaar met hoe ze onderling sociaal gedrag vertonen. Het begrijpen van dit gedrag helpt onze relatie met onze katachtige metgezellen te versterken. Hoewel er niet altijd één enkele reden is voor elke lik, stelt het observeren wanneer en hoe ze het doen ons in staat om ze beter te leren kennen en hen te voorzien van een veilige omgeving.