Scheidingsangst is een veelvoorkomend gedragsprobleem bij honden, waarbij zij stress ervaren wanneer ze alleen zijn of gescheiden worden van hun eigenaar. Dit kan leiden tot ongewenst gedrag dat de leefomgeving verstoort en het welzijn van de hond aantast. Elke hond, ongeacht leeftijd, kan tekenen van scheidingsangst vertonen, vaak als gevolg van ingrijpende levensveranderingen zoals een verhuizing of de komst van een nieuw gezinslid.
De meest voorkomende symptomen van scheidingsangst zijn overmatig blaffen, vernielzuchtig gedrag en ongelukjes in huis. Sommige honden proberen ook te ontsnappen, verwonden zichzelf of kwijlen excessief. Een geleidelijke aanpak is essentieel om de hond te helpen. Begin met korte periodes van alleen zijn en bouw dit langzaam op. Het aanbieden van speciaal hondenspeelgoed, zoals voerpuzzels of duurzame kauwspeeltjes gevuld met lekkernijen, kan de tijd dat de hond alleen doorbrengt positief inkapselen.
Een consistente dagelijkse routine met vaste tijden voor wandelingen, maaltijden en spel zorgt voor een gevoel van zekerheid bij de hond. Het is raadzaam om afscheid en begroetingen rustig te houden om te voorkomen dat deze momenten te veel emotionele lading krijgen. Het gebruik van kalmerende feromonen, zoals die in ADAPTIL-producten, kan ondersteuning bieden door een geruststellend signaal af te geven, vergelijkbaar met de geur die moederhonden afgeven aan hun pups. Deze feromonen bootsen de natuurlijke kalmerende signalen van de teef na en kunnen honden helpen zich veiliger en meer ontspannen te voelen in stressvolle situaties.
In gevallen waar de angst ernstig is, kan een dierenarts medicatie overwegen. Medicijnen zoals Clomicalm, dat de werkzame stof clomipramine hydrochloride bevat, kunnen worden ingezet als ondersteuning bij de behandeling van scheidingsgerelateerde gedragsproblemen, vaak in combinatie met gedragstherapie. Een behandelingsduur van twee tot drie maanden is vaak effectief, maar dit dient altijd in overleg met een dierenarts te gebeuren. Indien er na twee maanden geen verbetering optreedt, is het raadzaam de behandeling te heroverwegen.
Als de scheidingsangst van uw hond niet verbetert met deze methoden, is professionele hulp van een dierenarts of een gespecialiseerde hondengedragstherapeut cruciaal. Zij kunnen een gepersonaliseerd behandelplan opstellen, dat gedragsmodificatietechnieken en eventueel medicatie kan omvatten. Een erkend gedragstherapeut, zoals een CSAT (Certified Separation Anxiety Trainer), kan een diepgaande analyse bieden en een effectieve aanpak ontwikkelen, gericht op het welzijn van zowel de hond als de eigenaar.