In Anatolië, op de archeologische site Boğazköy-Hattuša, heeft een Turks team een nieuwe taal ontdekt die mogelijk de oude taalkundige geschiedenis herschrijft. De taal, gevonden op kleitabletten, was verborgen in een rituele tekst.
De ontdekking op Boğazköy-Hattuša, waar al decennialang bewijs van het Hettitische rijk wordt opgegraven, onthulde passages in een onbekende taal. De context, geleverd door de Hettitische taal, hielp om het fragment te kaderen.
Specialisten geloven dat de taal werd gesproken in Kalašma, in het noordwesten van Anatolië. Gelijkenissen met het Luwisch, een Indo-Europese taal, ondersteunen dit. Hoewel de volledige ontcijfering nog gaande is, zijn de implicaties aanzienlijk.
De Hettieten, bekend om hun interesse in omliggende culturen, bewaarden buitenlandse tradities op kleitabletten. Deze nieuwe ontdekking bevestigt hun archivering van multiculturalisme.
De passages in de vreemde taal benadrukken de openheid van de Hettieten en de waarde van de tabellen. Deskundigen geloven dat er meer onbekende talen verborgen kunnen zijn in bestaande archieven, die aanwijzingen bieden over contacten en invloeden uit het bronzen tijdperk.
Deze ontdekking benadrukt het complexe taallandschap van het oude Anatolië, een mozaïek van talen die zorgvuldig door de Hettieten zijn bewaard.
Het ontcijferen van een verloren taal biedt een dieper inzicht in de beschavingen van het verleden. Elk hersteld woord geeft inzicht in het denken en de sociale organisatie van verdwenen volkeren.
De ontdekking zou culturele grenzen kunnen herdefiniëren, de invloeden van de Hettieten verduidelijken en de etnolinguïstische kaarten van het bronzen tijdperk heroverwegen. Het opent ook de deur voor interdisciplinair onderzoek.
Met de vooruitgang van technologie wordt het begrijpen van deze oude teksten waarschijnlijker, waardoor de betekenis van Turkse archeologische sites toeneemt.
Het diverse erfgoed van de Hettitische beschaving toont aan dat de menselijke geschiedenis nog steeds wordt geschreven, waarbij elke tafel mogelijk verbazingwekkende verhalen bevat.
De wetenschappelijke gemeenschap is enthousiast. De ontdekking van de Kalašma-taal is nog maar het begin, met de kans dat er meer vergeten regio's en volkeren aan het licht komen.