India wordt vaak beschreven als een taalkundige beschaving, gekenmerkt door zijn diepgewortelde meertaligheid. Deze acceptatie van meerdere talen is een continue historische gewoonte, die leidt tot een filosofie waarin Indiërs openstaan voor diverse overtuigingen en praktijken. Deze diversiteit is een bepalend kenmerk van de Indiase samenleving.
De mogelijkheid om gemakkelijk tussen talen te schakelen, bekend als code-switching, komt veel voor in India. De impact van technologie op taal wordt ook overwogen. Hoewel technologische ontwikkelingen zoals de komst van papier en televisie de taal hebben beïnvloed, is de reactie altijd taalkundig geweest. De potentiële impact van AI op taal is een punt van zorg, waarbij studies een mogelijke afname van taalgebruik suggereren.
De censusgegevens onthullen een afname van het aantal moedertalen, wat wijst op taalverlies. Er is echter ook groei in talen die voorheen geen geschreven vorm hadden. Vertaling heeft een cruciale rol gespeeld in de Indiase literatuur, waarbij veel belangrijke teksten vertalingen zijn. Het Indiase bewustzijn wordt gezien als een vertaalbewustzijn, waarbij vertaling een natuurlijk onderdeel van de cultuur is.
Mondelinge tradities en de invloed van het Engels worden ook besproken. Hoewel het Engels nieuwe woorden brengt, blijft de kernstructuur van de Indiase talen intact. De rol van de staat bij de revitalisering van de taal wordt ook onderzocht. Historisch gezien zijn staten niet de belangrijkste drijfveren geweest van taalgroei of -afname. Taal is een democratisch systeem, gevormd door zijn gebruikers.