Marcel Ophüls, özellikle çığır açan eseri Hüzün ve Acıma ile belgesel sinemasına yaptığı derin etkiyle hatırlanır. 1969'da yayınlanan film, Vichy hükümeti ile Nazi Almanyası arasındaki II. Dünya Savaşı sırasındaki işbirliğini araştırıyor ve birleşik Fransız direnişi mitine meydan okuyor.
Dört saati aşan belgesel, Fransız işbirliğinin ardındaki motivasyonları, antisemitizm ve Sovyet etkisinden duyulan korku da dahil olmak üzere incelemek için arşiv görüntülerini ve röportajları kullanıyor. Filmin tavizsiz incelemesi, Fransız televizyonundan ilk yasağına yol açan önemli tartışmalara yol açtı.
İlk dirence rağmen, Hüzün ve Acıma uluslararası tanınırlık kazandı ve 1972'de Oscar'a aday gösterildi. Ophüls'ün eseri, tarihle eleştirel bir etkileşimi ve geçmişi unutmaya karşı uyanıklığı teşvik ediyor. Filmleri, karmaşık tarihi anlatıları anlamak için temel bir izleme olmaya devam ediyor.