Yeni Teori Kuantum Uzay-Zamanına Meydan Okuyor: Yerçekimi ve Ölçüm İçin Etkileri

Çığır açan bir teori, Einstein'ın öngördüğü gibi uzay-zamanın kuantum olmayabileceğini öne sürerek fizikteki onlarca yıllık varsayıma meydan okuyor. Saygın dergilerde yayınlanan bu yaklaşım, uzay-zamanın klasik kaldığını ancak öngörülemeyen kaymalar yaşadığını öne sürerek kuantum teorisi ve genel görelilik arasındaki uyumsuzluğu ele alıyor. University College London'daki (UCL) araştırmacılar, yerçekiminin kuantum versiyonu arayışını klasik yerçekiminin postkuantum teorisine dönüştürerek bu çalışmaya öncülük ediyor. Standart kuantum hesaplamalarının öngördüğü ince etkiler yerine, bu dalgalanmalar daha belirgin olabilir ve ağırlık ölçümlerinin hassasiyetini ve süperpozisyondaki atomların kararlılığını etkileyebilir. Profesör Jonathan Oppenheim'ın eski doktora öğrencilerinin liderliğindeki bir araştırma grubu, alışılmadık varyasyonları tespit etmek için bir kütleyi aşırı doğrulukla ölçerek bu teoriyi test etmek için bir yöntem geliştirdi. Deneyler, beklenmedik değişiklikler için hassas bir şekilde tanımlanmış bir ağırlığın izlenmesini ve ağır atomların aynı anda iki yerde gözlemlenmesini içerir. Bu testler, uzay-zamanın kuantum mu yoksa klasik mi olduğunu belirleyebilir ve potansiyel olarak kuantum yasaları ve yerçekimi arasındaki büyük bir ayrımı çözebilir. UCL Fizik ve Astronomi'den Profesör Sougato Bose, bu deneylerin temel doğa yasalarını anlamak açısından önemini vurguluyor. Sonuç, evreni ve temel özellikleri nasıl ölçtüğümüzü anlamamız üzerinde önemli bir etkiye sahip olabilir.