Her canlı organizma, ultra zayıf foton emisyonu (UPE) veya biyofotonlar olarak bilinen soluk bir parıltı yayar. Bu mistik bir aura değil, gerçek bir fiziksel olay, hücresel metabolizmanın, özellikle mitokondrideki oksidasyonun bir yan ürünüdür.
Kanada'daki Calgary Üniversitesi'ndeki araştırmacılar, tüm canlı organizmalarda UPE'nin varlığını ikna edici bir şekilde gösterdiler. Yüksek hassasiyetli EMCCD ve CCD kameralar kullanarak, ölümden hemen sonra kaybolan ince ışığı yakaladılar.
Karanlık bir odada yapılan çalışmada, canlı ve ölü farelerin görüntüleri karşılaştırıldı. Işık emisyonundaki fark o kadar önemliydi ki, farelerin vücut sıcaklığı ölümden sonra korunduğu için sadece soğumaya atfedilemezdi.
Bu ışık, hücresel solunum sırasında üretilen reaktif oksijen türlerinden kaynaklanır. Bu moleküller, lipitler ve proteinlerle etkileşime girerek fotonlar yayar. Stres veya yaralanma nedeniyle ne kadar çok reaktif oksijen türü varsa, emisyon o kadar büyük olur.
UPE, canlılığı ve stres tepkilerini izlemek için benzersiz bir yol sunar. Bitkilerde, sağlıklı ve hasarlı kısımları ayırt edebilir ve strese tepkileri gerçek zamanlı olarak izleyebilir. Yaralı yapraklar daha fazla ışık yayar ve anestezikler bu emisyonu daha da artırır.
UPE'nin tanı potansiyeli çok geniştir. Tıpta, Alzheimer, kanser ve diyabet gibi oksidatif stresle bağlantılı hastalıkların erken teşhisini sağlayabilir. Tarım ve gıda endüstrileri, mahsul sağlığını, meyve olgunluğunu kontrol etmek ve organik ve konvansiyonel ürünler arasında ayrım yapmak için UPE'yi kullanabilir.
Pek çok soru hala cevapsız olsa da, UPE metabolik durumun güvenilir bir göstergesi olarak kabul edilir. Algılama teknolojilerindeki gelişmelerle birlikte, UPE yakında tıp, tarım ve çevre izleme dahil olmak üzere çeşitli alanlarda yaygın bir tanı aracı haline gelebilir.