NASA'nın 14 Mayıs 2025 tarihinde Nature dergisinde yayımlanan son araştırması, Ay’ın Dünya'ya bakan yakını ile uzak tarafı arasında önemli bir asimetri olduğunu ortaya koydu. Araştırmacılar, Ay’ın yerçekimi alanını haritalayan GRAIL misyonundan elde edilen verileri incelediler.
Çalışma, Ay’ın Dünya’ya bakan tarafının daha sıcak ve jeolojik olarak daha aktif olduğunu gösterdi. Bunun sebebi, bu taraftaki manto tabakasında radyoaktif elementlerin birikerek ısı üretmesidir.
Bu keşif, Ay’ın iki yüzü arasındaki yüzey farklılıklarını anlamaya yardımcı oluyor. Ayrıca, NASA’nın Artemis programı gibi gelecekteki Ay görevleri için navigasyon ve iniş rotalarının planlanmasında önemli bir temel sağlıyor.
Çalışmada kullanılan yöntem, diğer gök cisimlerine de uygulanabilir. Bu, uzay araştırmalarında iç yapının yüzey üzerindeki etkisine odaklanan yeni bir dönemin başlangıcını işaret ediyor.
Ay, bilimsel keşifler için hâlâ önemli bir odak noktası olmaya devam ediyor ve bu araştırma, onun jeolojik tarihini ve Dünya üzerindeki etkisini anlamada kayda değer bir adım olarak değerlendiriliyor.