Fransız deniz arkeoloğu Franck Goddio liderliğindeki bir ekip, 2008 yılında İskenderiye'nin antik limanında 'İsa'nın Kasesi' olarak bilinen bir seramik kase keşfetti. Birinci yüzyıla tarihlenen bu kase, üzerinde 'DIA CHRSTOU O GOISTAIS' şeklinde bir Grekçe yazıt barındırıyor. Bu yazıtın anlamı konusunda farklı görüşler bulunmakla birlikte, bazı akademisyenler tarafından 'Şarkıcı Mesih'in Aracılığıyla' veya 'Mesih'in Yağı' gibi anlamlara gelebileceği düşünülmektedir.
Yeni Ahit bilgini Dr. Jeremiah Johnston, bu eserin önemini vurgulayarak, İsa'nın şifacı ve mucizeler yaratan bir kişi olarak ününe dair kanıt sunduğunu öne sürüyor. Kase üzerindeki yazıtın, pagan, Yahudi ve Hristiyan geleneklerinin iç içe geçtiği bir merkez olan İskenderiye'deki bağlamı, Mesih'in adının sihirli ritüellere dahil edilmiş olabileceğini düşündürüyor. Eğer bu bulgunun İsa Mesih'e atıfta bulunduğu doğrulanırsa, 'İsa'nın Kasesi', Hristiyan kutsal yazıları dışındaki en eski materyal kanıtı olarak öne çıkabilir.
Ancak, Oxford Üniversitesi'nden Bert Smith gibi bazı akademisyenler, yazıtın 'Chrestos' adlı bir kişiye veya bir tanrıya atıfta bulunabileceğini öne sürerken, György Németh gibi diğerleri ise bunun bir kutsama yağı ile ilgili olabileceğini belirtiyor. Németh, yazıtın bir merhem tarifi olabileceğini ve kelimenin 'meshedilmiş' veya 'merhem' anlamına gelen 'DIACHRISTOS' ile ilişkili olabileceğini ifade ediyor. Bu yorumlar, kase üzerindeki yazıtın kesin anlamının hala tartışmalı olduğunu göstermektedir.
Franck Goddio'nun 2008'deki keşfi, İskenderiye'nin Doğu Limanı'nda yaklaşık 400 hektarlık bir alanı kapsayan geniş çaplı deniz arkeolojisi çalışmalarının bir parçasıydı. Bu çalışmalar, MÖ 331'de Büyük İskender tarafından kurulan ve zamanla depremler, tsunamiler ve deniz seviyesindeki yükselişler nedeniyle sular altında kalan antik liman kentlerinin kalıntılarını gün yüzüne çıkardı. Goddio'nun çalışmaları, İskenderiye'nin Helenistik ve Roma dönemlerindeki görünümüne dair daha önce hayal edilenden farklı bir panorama sunuyor ve antik Mısır'ın geç Firavunluk dönemine dair tarihe önemli yeni boyutlar eklemiştir.
Dr. Johnston'ın İsa'nın şifacı ve mucizevi yönlerine dair yorumları, o dönemin İskenderiye'sindeki kültürel ve dini çeşitliliği göz önüne alındığında, Mesih'in adının farklı pratiklerde yer bulmuş olabileceği fikrini destekliyor. Bu tür buluntular, tarihi figürlerin yaşamlarına dair anlayışımızı genişletirken, aynı zamanda dönemin inanç sistemlerinin karmaşıklığını da ortaya koyuyor. Kase üzerindeki yazıttan yola çıkarak, İsa'nın öğretilerinin ve ününün, ilk yüzyılda Akdeniz dünyasında nasıl yankı bulduğuna dair bir pencere aralanıyor.