İtalya, Sicilya'daki Trablus Formasyonu, Akdeniz'in neredeyse kuruduğu 5,96 ila 5,33 milyon yıl önceki Messiniyen Tuzluluk Krizi'nin (MTK) jeolojik bir kaydını sunmaktadır.
Formasyonun fosilleri, bu olay sırasındaki paleoortam, iklim ve biyo-coğrafya hakkında fikir vermektedir. MTK'nin en şiddetli evaporit birikiminden önce birikmiş diyatomlu çökellerden oluşmaktadır.
Tuzluluk, sıcaklık ve besin maddelerine duyarlı mikroskobik algler olan diyatomlar, Trablus Formasyonu'nda bol miktarda bulunur. Bu fosillerin analizi, Atlantik Okyanusu'ndan izole olurken Akdeniz'in dalgalanan koşullarını yeniden oluşturmaya yardımcı olur. Radyolaryanlar, silikoflagellatlar ve balıklar gibi diğer deniz fosilleri ek çevresel ipuçları sunmaktadır.
Trablus Formasyonu'nun tarihlendirilmesi, biyostratigrafi ve siklostratigrafiyi içerir. Bu yöntemler, formasyonu diğer tortul dizilerle ilişkilendirerek Geç Miyosen dönemindeki küresel iklim ve deniz seviyesi değişikliklerini anlamayı sağlar.
Formasyonun daha eski denizel çökeller ve daha genç evaporitik birikintiler arasındaki stratigrafik bağlamı, aşırı tuzlu koşullara geçişi göstermektedir. Kalınlık ve bileşimdeki farklılıklar, tortu birikimi ve çevresel koşullardaki yerel farklılıkları yansıtarak, Akdeniz havzasını şekillendiren tektonik süreçlere dair fikir vermektedir.
Diyatom toplulukları geçmiş iklimleri ve ortamları gösterir. Farklı diyatom türleri, farklı tuzluluk aralıklarında, sıcaklıklarda ve besin seviyelerinde gelişir ve bilim adamlarının birikim zamanındaki çevresel koşulları çıkarmalarına olanak tanır. Acı su diyatomlarının varlığı, artan izolasyonu ve azalan tuzluluğu düşündürmektedir.
MTK, tür izolasyonuna ve çeşitlenmesine yol açan bir bariyer görevi görmüştür. Trablus Formasyonu'ndaki fosiller, belirli türlerin yalnızca belirli Akdeniz bölgelerinde bulunmasıyla biyo-coğrafik değişiklikler göstermektedir, bu da MTK sırasında izole bir evrimi düşündürmektedir.
Trablus Formasyonu'nun incelenmesi, ekosistemlerin hızlı çevresel değişikliklere nasıl tepki verdiğine dair fikir vererek, modern iklim değişikliğinin deniz ekosistemleri üzerindeki etkileri hakkındaki anlayışımızı bilgilendirmektedir. Araştırmacılar, fosilleri ve çökelleri incelemek için mikroskopi, izotop analizi ve jeokimyasal analiz kullanmaktadır.
Devam eden araştırmalar, Trablus Formasyonu'nun tarihlendirilmesini iyileştirmekte, Akdeniz'in paleo-hidrolojisini yeniden yapılandırmakta ve deniz organizmalarının biyo-coğrafik modellerini incelemektedir. Yeni keşifler, bu önemli döneme ilişkin anlayışımızı sürekli olarak geliştirmektedir.