Hayat, derler ya, bir yolunu bulur. Nature Ecology & Evolution'da yayınlanan yakın tarihli bir çalışma, Dünya üzerindeki yaşamın dağılımını yöneten "basit bir kural" ortaya koyuyor.
İngiltere, İsveç ve İspanya'dan araştırmacılar, çeşitli biyomlardaki farklı yaşam formlarını inceledi. Bunlar arasında amfibiler, kuşlar, yusufçuklar, memeliler, vatozlar, sürüngenler ve ağaçlar vardı. Bu türlerin çeşitli hareketlilik stratejilerine rağmen, çalışma tutarlı bir model buldu.
Kural, herhangi bir karasal veya deniz bölgesinde, çoğu türün küçük alanlarda yoğunlaştığını ve daha sonra dışarı doğru yayıldığını öne sürüyor. Bu "sıcak noktalardan" uzaklaştıkça, daha az tür gelişebilir.
Bu model, tür dağılımını açıklayan önemli bir ekolojik ilke olan "çevresel filtreleme" kavramıyla uyumludur. Çalışma, bu ilkeyi çok sayıda organizmada ve küresel ölçekte doğrulamaktadır.
Bu merkezi "çekirdekler", türlerin hayatta kalması ve çeşitlenmesi için en uygun koşulları sunarak bir biyoçeşitlilik kaynağı görevi görür. Bu temel alanların korunması, koruma çabaları için çok önemlidir.
Evrensel bir düzenleme mekanizmasının varlığı, Dünya'daki yaşamı anlamak için derin sonuçlar doğurmaktadır. Bilim insanlarının yaşamın zaman içindeki çeşitlenmesini izlemesine yardımcı olabilir ve ekosistemlerin küresel çevresel değişikliklere nasıl tepki verebileceğine dair içgörüler sunabilir.