İstanbul, yalnızca tarihi ve kültürel zenginlikleriyle değil, aynı zamanda sokaklarında özgürce yaşayan kedileriyle de tanınan bir metropol. Osmanlı dönemine kadar uzanan köklü bir geçmişe sahip olan kedi-insan ilişkisi, günümüzde de şehrin dokusunun önemli bir parçası olmaya devam ediyor. İstanbul'da yaşayan sokak kedisi sayısının 125.000 ile 150.000 arasında olduğu tahmin ediliyor. Bu kediler, birçok İstanbullu tarafından sahiplenilmiş ve şehrin ortak değerleri olarak kabul ediliyor.
Esnaftan sakinlere, turistlerden sanatçılara kadar geniş bir kitle, bu sevimli canlılara mama, su ve barınak sağlayarak onların yaşamlarını kolaylaştırıyor. Tarih boyunca ahşap yapıların yoğun olduğu dönemlerde kemirgen kontrolü için şehre getirilen kediler, zamanla hem şehir hayatının ayrılmaz bir parçası haline gelmiş hem de İslam kültüründe kedilere verilen değerle daha çok sevilmiştir.
2021 yılında Türkiye'de hayvan haklarına yönelik önemli bir adım atılarak hayvanlar "canlı varlıklar" olarak tanımlandı. Bu yasal düzenleme, hayvanlara karşı işlenen suçlarda daha caydırıcı cezalar öngörürken, sokak hayvanlarının kısırlaştırılmasını da zorunlu kılıyor. İstanbul Büyükşehir Belediyesi de bu yasalara uyum sağlayarak hayvan sağlığı merkezleri ve mobil klinikler aracılığıyla aşılama, kısırlaştırma ve tedavi hizmetleri sunmaktadır.
Ancak, bu sevgi dolu ilişkiye rağmen bazı zorluklar da yaşanıyor. Özellikle siyah kediler, bazı batıl inançlar nedeniyle sahiplenmede zorluk yaşayabiliyor. 2024 yılında yapılan bir araştırma, siyah kedilerin yuva bulmakta güçlük çektiğini ortaya koyuyor. Bu durum, toplumda farkındalığın artırılması ve yanlış inanışların giderilmesi gerektiğini gösteriyor. Ayrıca, sosyal medyanın etkisiyle oluşan güzellik algısı, cins kedilerin daha çok tercih edilmesine ve diğer kedilerin geri planda kalmasına neden olabiliyor. Bu durum, hayvan sahiplenme sürecinde daha bilinçli ve sevgi dolu bir yaklaşımın benimsenmesi gerektiğini vurguluyor.
İstanbul'un kedileri, şehrin ruhunu, karmaşasını ve özgünlüğünü yansıtan canlı semboller olarak öne çıkıyor. Onların varlığı, şehre ayrı bir renk ve canlılık katarken, insanlarla kurdukları derin bağ, İstanbul'un kültürel mirasının da ayrılmaz bir parçası olarak değerini koruyor. Toplumun ve belediyelerin ortak çabalarıyla, bu sevilen sakinlerin şehirle uyum içinde yaşaması hedefleniyor.