W 2025 roku opracowano nowe ilościowe ramy zamieszkiwalności (QHF), aby kierować poszukiwaniami życia poza Ziemią. Te ramy open-source pomagają w identyfikacji obiecujących planet i interpretacji potencjalnych biosygnatur poprzez modelowanie, jak różne organizmy mogą przetrwać w różnorodnych środowiskach.
Opracowane przez grupę roboczą ds. nauki o ilościowej zamieszkiwalności (SWG) sieci koordynatorów badań NASA Nexus for Exoplanet System Science (NExSS), której współprzewodniczącymi są dr Daniel Apai i dr Rory Barnes, QHF wykracza poza ogólną zamieszkiwalność. Ocenia, czy określone gatunki lub ekosystemy mogłyby przetrwać w znanych warunkach, porównując modele komputerowe w celu obliczenia prawdopodobieństwa zgodności między organizmem a jego siedliskiem.
Astrobiolodzy mogą wykorzystywać i rozszerzać te modułowe ramy dla obecnych i przyszłych projektów. Ramy oceniają zgodność przewidywanych warunków siedliskowych z potrzebami organizmów poprzez iteracje Monte Carlo, wizualizując wyniki na wykresach. Ta probabilistyczna ocena określa zdolność przeżycia modelowanych organizmów w modelowanych siedliskach. Implementacja open-source ram obejmuje przykłady, takie jak porównywanie egzoplanet, interpretacja wykrywania O2 w atmosferze oraz ocena zamieszkiwalności podpowierzchniowej na Marsie i zamieszkiwalności oceanicznej na Europie.