25 lipca 2025 roku w Tunisie odbyły się protesty z okazji czwartej rocznicy konsolidacji władzy przez prezydenta Kaisa Saieda, który w 2021 roku zawiesił parlament i zaczął rządzić dekretami. Demonstranci domagali się przywrócenia demokracji i uwolnienia więźniów politycznych, w tym liderów opozycji, dziennikarzy i działaczy społecznych. Protesty miały miejsce w rocznicę proklamowania Tunezji republiką w 1957 roku, co zostało przez zwolenników Saieda zinterpretowane jako symbol jego ruchu politycznego. Byli ministrowie, tacy jak Samir Dilou, krytykowali tę zmianę, nazywając ją demontażem republiki. W kraju nadal występują poważne wyzwania polityczne i gospodarcze, z nasilającymi się represjami wobec opozycji i ograniczaniem wolności słowa.
W pierwszej połowie 2025 roku w Tunezji odnotowano znaczny wzrost liczby protestów i strajków, które podwoiły się w porównaniu do tego samego okresu roku poprzedniego. Główne żądania protestujących dotyczyły poprawy warunków pracy, zatrudnienia dla bezrobotnych absolwentów oraz rozwiązania problemów w sektorze edukacji. Wzrost mobilizacji społecznej był szczególnie widoczny w drugim kwartale roku, co wskazuje na rosnące niezadowolenie społeczne związane z sytuacją polityczną i gospodarczą kraju.
W odpowiedzi na kryzys finansowy, Tunezja planuje zwiększyć podatki dla firm oraz osób o wyższych dochodach w 2025 roku. Budżet na ten rok przewiduje wzrost krajowego zadłużenia do 7,08 miliarda dolarów, podczas gdy pożyczki zagraniczne mają spaść do 1,98 miliarda dolarów. Rząd planuje również wprowadzenie nowych podatków dla banków i firm ubezpieczeniowych. Te działania mają na celu pozyskanie funduszy w obliczu trudności w uzyskaniu finansowania zewnętrznego, jednak mogą one dodatkowo obciążyć obywateli i przedsiębiorstwa w kraju.
W obliczu nasilających się protestów i kryzysu gospodarczego, władze Tunezji kontynuują represje wobec opozycji i działaczy społecznych. W 2025 roku odnotowano wzrost liczby aresztowań i procesów sądowych wobec osób krytykujących rząd, co budzi obawy o stan demokracji i wolności obywatelskich w kraju.
W obliczu tych wyzwań, konieczne jest znalezienie rozwiązań dla problemów gospodarczych i społecznych, aby uniknąć dalszych napięć społecznych i zapewnić stabilność kraju. Ważne jest, aby pamiętać, że trudności są często okazją do głębszego zrozumienia i pozytywnych zmian. Kryzysy mogą ujawnić ukryte negatywne przekonania i wzorce, które wymagają transformacji. Zmiana wewnętrzna prowadzi do zmiany zewnętrznej, a troska o dobro wspólne jest kluczem do budowania lepszej przyszłości.