Rzeźbiarze Formy: Wystawa Alaïi i Balenciagi w Prato

Muzeum Tekstyliów w Prato zainaugurowało wystawę zatytułowaną „Azzedine Alaïa i Cristóbal Balenciaga. Rzeźbiarze Formy”. Ta wyjątkowa ekspozycja, dostępna dla zwiedzających od 25 października 2025 roku do 3 maja 2026 roku, celebruje dziedzictwo dwóch gigantów mody. Ich twórczość radykalnie zmieniła kanony haute couture, koncentrując się na perfekcji konstrukcji i dążeniu do idealnej formy. Co ciekawe, choć ci dwaj mistrzowie francuskiego krawiectwa nigdy się nie spotkali, koncepcja połączenia ich spuścizny narodziła się już w 2018 roku, a jej pomysłodawcą był Hubert de Givenchy.

Kuratorem tego ambitnego przedsięwzięcia jest Olivier Saillard. Po raz pierwszy zaprezentował on tę koncepcję w 2020 roku w Fundacji Azzedine Alaïa w Paryżu. Obecnie, z okazji 50-lecia Fundacji Muzeum Tekstyliów, wystawa po raz pierwszy gości we Włoszech, zajmując przestrzeń w historycznych salach byłej fabryki Campolmi. Sercem ekspozycji jest pięćdziesiąt kreacji, po dwadzieścia pięć autorstwa każdego z projektantów, pochodzących z archiwum Fundacji Azzedine Alaïa. Stroje te wyraźnie ukazują ich wspólne podejście do architektoniki kroju oraz skupienie na podkreśleniu kobiecej sylwetki.

Uzupełnieniem kolekcji odzieży są również cenne eksponaty historyczne: dwanaście oryginalnych szkiców z paryskiego archiwum Balenciagi, obejmujących lata 1950 do 1968. Duży nacisk położono także na prezentację materiałów, które były kluczowe dla twórczości obu artystów. Obok charakterystycznego dla Alaïi trykotażu, podziwiać można tkaniny będące znakiem rozpoznawczym Balenciagi, w tym rewolucyjny „gazar”.

Materiał ten, opracowany przez Cristóbala Balenciagę we współpracy z firmą Abraham w 1958 roku, zyskał sławę dzięki swojej niezwykłej zdolności do utrzymywania kształtu, niczym rzeźbiarska glina. Umożliwiło to Balenciadze, którego współcześni, w tym Christian Dior i Hubert de Givenchy, uznawali za geniusza, tworzenie niespotykanych dotąd architektonicznych form, takich jak słynne trapezoidalne suknie ślubne z lat 1967 i 1968. Warto podkreślić, że po zamknięciu Domu Balenciaga w 1968 roku, młody Azzedine Alaïa otrzymał przywilej wybrania części dzieł Mistrza, co ugruntowało jego głęboki szacunek dla historii mody.

Wystawa ujawnia, jak Alaïa, często nazywany ostatnim krawcem, który opanował wszystkie etapy tworzenia odzieży, czerpał inspirację z architektonicznego kroju Balenciagi. Przykładem są tu jego interpretacje żakietów i bolerek, które Balenciaga projektował już w latach 1938 i 1940. Ekspozycja ta, odbywająca się pod prestiżowym patronatem Ambasady Francji we Włoszech, stanowi fascynujące studium przypadku, pokazując, jak dwaj mistrzowie, choć nigdy się nie spotkali, osiągnęli jedność wizji poprzez rzeźbiarskie podejście do mody. Jest to świadectwo, że prawdziwe mistrzostwo potrafi przekształcić zwykłą materię w trwałą formę, która nieustannie inspiruje kolejne pokolenia projektantów.