19. Biennale Architektury w Wenecji, trwające od 10 maja do 23 listopada 2025 roku, zaprezentuje twórczość szwajcarskiej architekt Lisbeth Sachs (1914-2002) w Pawilonie Szwajcarskim. Wystawa zatytułowana „Ostateczna forma jest określana przez architekta na miejscu” jest kuratorowana przez kolektyw Annexe.
Wystawa bada pytanie: „Co by było, gdyby Lisbeth Sachs, a nie Bruno Giacometti, zaprojektowała Pawilon Szwajcarski?” To pytanie doprowadziło do odtworzenia efemerycznej Kunsthalle Sachs, stworzonej dla Szwajcarskiej Wystawy Pracy Kobiet (SAFFA) w Zurychu w 1958 roku. Kuratorzy chcieli ożywić tę tymczasową przestrzeń artystyczną, aby podkreślić historyczną nieobecność architektek w Giardini Biennale.
Lisbeth Sachs, pionierka wśród architektek w Szwajcarii, ukończyła Szwajcarski Federalny Instytut Technologii w Zurychu w 1939 roku. Jej podejście architektoniczne było inkluzywne i uwzględniające zasoby, postrzegając swoją rolę jako pomost między warunkami środowiskowymi a ludźmi zaangażowanymi w projekt.
Annexe we współpracy z Axelle Stiefel i Emmą Kouassi stworzyło „fragmentaryczną i wciągającą pamięć przestrzenną”, w tym instalację dźwiękową, która przekształciła pawilon w wielozmysłowe doświadczenie. Inicjatywa ta miała na celu podkreślenie znaczenia inkluzywności w historii architektury i zakwestionowanie utrzymujących się nierówności płci w zawodzie.
19. Biennale Architektury w Wenecji, organizowane przez Carlo Rattiego, ma temat „Inteligencja”, badający inteligencję naturalną, sztuczną i zbiorową w celu rozwiązania wyzwań klimatycznych. Szwajcarska wystawa wpisuje się w tę dynamikę, reinterpretując biomorficzną architekturę Lisbeth Sachs, pionierki w swojej dziedzinie, i podkreślając znaczenie uznawania kobiet w historii architektury.