Chiny są pionierem transformacyjnego podejścia do ochrony mórz poprzez zastosowanie zasad rachunkowości środowiskowej do swoich rozległych ekosystemów przybrzeżnych. Ta innowacyjna strategia ma na celu systematyczne określanie ilościowe kapitału naturalnego i usług ekosystemowych świadczonych przez środowiska morskie.
Ekosystemy morskie, w tym łąki traw morskich i rafy koralowe, odgrywają kluczową rolę w sekwestracji dwutlenku węgla, ochronie wybrzeży i bioróżnorodności. Jednak te istotne ekosystemy są zagrożone zanieczyszczeniem, zmianami klimatycznymi i nadmierną eksploatacją.
Integrując dane ekologiczne z parametrami społeczno-ekonomicznymi, decydenci mogą uzyskać kompleksowe zrozumienie prawdziwej wartości zasobów oceanicznych. Takie podejście umożliwia tworzenie polityk opartych na dowodach, które są zgodne z celami zrównoważonego rozwoju, zapewniając długoterminowe zarządzanie bogactwem morskim.
Synteza przestrzennych i czasowych danych o wysokiej rozdzielczości przy użyciu teledetekcji i modelowania ekologicznego stanowi podstawę skutecznych systemów rachunkowości oceanicznej. Postępy Chin w technologii satelitarnej i monitoringu morskiego stwarzają bezprecedensową możliwość opracowania prowincjonalnych rachunków kapitału naturalnego mórz.
Ramy polityczne oparte na kompleksowej rachunkowości morskiej mają potencjał przekształcenia zarządzania zasobami morskimi w Chinach. Takie podejście może zmienić paradygmat z krótkoterminowej eksploatacji na długoterminowe zarządzanie, zgodnie z międzynarodowymi celami zrównoważonego rozwoju.
Ostatecznie chińska wizja „cywilizacji ekologicznej” podkreśla harmonię między rozwojem człowieka a ochroną przyrody. Wprowadzając pionierską, ogólnokrajową rachunkowość kapitału naturalnego oceanów, Chiny ustanawiają punkt odniesienia dla globalnej zrównoważoności morskiej.