Wodór osiąga stan nadciekłości w nanoskali: Potencjał dla rozwoju czystej energii

Edytowane przez: Vera Mo

W przełomowym badaniu naukowcy z Uniwersytetu Kolumbii Brytyjskiej w Vancouver w Kanadzie potwierdzili, że wodór może osiągnąć stan nadciekłości w nanoskali, co potwierdza teoretyczne przewidywania sprzed pół wieku. Nadciekłość, stan kwantowy, w którym tarcie przestaje istnieć, została po raz pierwszy zaobserwowana w helu w 1936 roku. Aby to osiągnąć, zespół kierowany przez Takamasę Momose i Hatsukiego Otani zamknął małe skupiska cząsteczek wodoru w nanokroplach helu w ekstremalnie niskich temperaturach (-272,25 stopnia Celsjusza). Następnie cząsteczka metanu została umieszczona w skupisku wodoru i wprawiona w ruch obrotowy za pomocą impulsów laserowych. Wirujący metan działał jako wskaźnik: jeśli obracał się bez oporu, oznaczało to nadciekłość w otaczającym wodorze. Miało to miejsce, gdy skupisko zawierało od 15 do 20 cząsteczek wodoru. Odkrycie to ma potencjalne implikacje dla technologii wodorowych ogniw paliwowych. Wodór, który jako produkt uboczny wytwarza tylko wodę, napotyka przeszkody w produkcji, przechowywaniu i transporcie. Beztarciowy przepływ nadciekłego wodoru może utorować drogę innowacyjnym technologiom, które umożliwią bardziej wydajny transport i przechowywanie wodoru, przyczyniając się do rozwoju czystych źródeł energii.

Czy znalazłeś błąd lub niedokładność?

Rozważymy Twoje uwagi tak szybko, jak to możliwe.