Niedawne badanie przeprowadzone przez naukowców z Virginia Commonwealth University i Rutgers University, opublikowane 5 maja 2025 roku, rzuca światło na to, jak partnerzy romantyczni mogą wpływać na genetyczne predyspozycje jednostki do niezdrowego spożycia alkoholu [1, 4]. Badania wskazują, że nawyki, cechy osobowości i samopoczucie psychiczne partnera mogą wzmacniać lub osłabiać wpływ genetycznych czynników ryzyka upijania się [1]. Odkrycia te mogą prowadzić do zmian w strategiach terapii par i programach interwencji alkoholowych [1, 4].
Badanie, które analizowało dane od fińskich bliźniąt w długotrwałych związkach, wykazało, że częste picie lub palenie przez jednego partnera zwiększało prawdopodobieństwo spożycia alkoholu i upijania się u drugiego [1, 4]. Ponadto, ryzyko genetyczne upijania się miało bardziej wyraźny wpływ, gdy partnerzy wykazywali cechy takie jak palenie, niższa sumienność lub wyższy poziom stresu psychologicznego [1].
Te spostrzeżenia podkreślają złożone sposoby, w jakie partnerzy romantyczni mogą kształtować swoje wzajemne zachowania zdrowotne [1, 4]. Badanie sugeruje, że interwencje skierowane do par powinny uwzględniać te dynamiki, aby promować zdrowsze wyniki i wspierać abstynencję [1, 2, 3]. Behawioralna Terapia Par (BCT) ma na celu poprawę relacji przy jednoczesnym budowaniu wsparcia dla abstynencji [2, 3, 6]. Obejmuje to zwiększenie pozytywnych aktywności i poprawę komunikacji między partnerami [2, 3].