Starożytne zęby ujawniają ukrytą różnorodność genetyczną u *Paranthropus robustus*, przepisując historię ludzkiego pochodzenia

Analiza białek ze szkliwa zębów *Paranthropus robustus* ujawniła nieoczekiwane wariacje genetyczne, potencjalnie zmieniając nasze zrozumienie wczesnych ludzkich przodków i ich ewolucji. Badania te oferują bardziej zniuansowany obraz naszej przeszłości, pozwalając nam lepiej zrozumieć złożoną historię pochodzenia człowieka. Naukowcy odkryli, że *Paranthropus robustus*, gatunek hominina, który żył od 2,8 do 1 miliona lat temu, mógł być bardziej zróżnicowany genetycznie niż wcześniej sądzono. Kwestionuje to tradycyjny pogląd, że był to pojedynczy, jednolity gatunek. Badanie, prowadzone przez Palesę Madupe z Uniwersytetu Kopenhaskiego, analizowało białka w szkliwie zębów, aby odkryć ukryte zmienności genetyczne w obrębie gatunku. Badania sugerują, że w obrębie linii *Paranthropus robustus* mogło istnieć wiele gałęzi, a nie jedna, stabilna populacja. Odkrycie to może znacząco zmienić nasze rozumienie tego, jak ci wczesni hominini ewoluowali i wchodzili w interakcje ze swoim środowiskiem. Badanie kwestionuje również dokładność używania wielkości zębów do określania płci skamieniałości. Godnym uwagi odkryciem w badaniu jest wykrycie unikalnego wzoru białkowego w jednym z analizowanych skamieniałości. Może to wskazywać, że należy ona do innego gatunku, być może *Paranthropus capensis*. Jednak hipoteza ta wymaga dalszych badań, aby została potwierdzona. Badania podnoszą również pytania dotyczące relacji między *Paranthropus robustus* a *Australopithecus africanus*. Podobieństwa między tymi dwoma gatunkami mogą sugerować wspólne pochodzenie lub ewolucję równoległą. Możliwe jest również, że różne grupy *Paranthropus* współistniały, adaptując się do różnych nisz ekologicznych. Wykorzystanie białek szkliwa zębów w paleoantropologii otwiera nowe możliwości badania różnorodności starożytnych homininów. Metoda ta może pomóc w wyjaśnieniu liczby gatunków, które żyły na Ziemi miliony lat temu. Podkreśla znaczenie angażowania lokalnych ekspertów w badania, szczególnie w Afryce, gdzie znaleziono wiele z tych skamieniałości. Badanie, opublikowane w czasopiśmie Science, podkreśla wartość białek jako narzędzia do badania ewolucji człowieka. Pozwala na identyfikację różnic między osobnikami, które nie byłyby widoczne przy użyciu konwencjonalnych metod, pomagając w przepisaniu historii naszych przodków. Praca ta pokazuje moc zaawansowanych technik naukowych w ujawnianiu złożoności naszej ewolucyjnej przeszłości i znaczenie ciągłych badań w tej dziedzinie.