Tropikalny Cyklon Kiko uformował się na wodach północnego Pacyfiku. Obecnie znajduje się około 1680 kilometrów na zachód-południowy zachód od południowego krańca Półwyspu Kalifornijskiego.
System, który wyewoluował z Tropikalnej Depresji Jeden-E, charakteryzuje się maksymalnymi podtrzymywanymi wiatrami osiągającymi prędkość 65 km/h, z porywami dochodzącymi do 75 km/h. Kiko przemieszcza się na zachód ze stałą prędkością 15 km/h. Prognozy meteorologiczne wskazują na jego dalsze wzmacnianie.
Szacuje się, że do 2 września cyklon osiągnie siłę huraganu pierwszej kategorii. W tym czasie jego położenie przewidywane jest na około 2120 kilometrów na południowy zachód od Punta Eugenia. Mimo prognozowanego rozwoju, ze względu na obecną odległość od wybrzeża oraz przewidywaną trajektorię, Kiko nie stanowi bezpośredniego zagrożenia dla Meksyku.
Jego rozwój jest monitorowany przez służby meteorologiczne, które analizują potencjalne zmiany w trajektorii i intensywności. Historia formowania się cyklonów tropikalnych na tym obszarze pokazuje, że wiele z nich rozwija się w sezonie letnim i jesiennym, czerpiąc energię z ciepłych wód oceanicznych. Wzrost temperatury powierzchni morza, który jest kluczowym czynnikiem dla intensyfikacji takich zjawisk, jest obserwowany w tym regionie.
Analiza danych historycznych wskazuje, że cyklony formujące się w tym rejonie Pacyfiku często podążają na zachód, oddalając się od lądu, jednak zdarzają się również przypadki, gdy ich trajektoria ulega zmianie, wpływając na obszary przybrzeżne. Obecna sytuacja Kiko jest przykładem naturalnego procesu atmosferycznego, który choć potężny, nie musi nieść ze sobą bezpośredniego zagrożenia dla ludności, jeśli jego ścieżka pozostaje z dala od gęsto zaludnionych obszarów. Obserwacja jego rozwoju dostarcza cennych danych dla naukowców zajmujących się prognozowaniem pogody i badaniem dynamiki atmosfery.