W ciągu ostatnich 48 godzin naukowcy zarejestrowali znaczącą aktywność rozbłysków słonecznych, z kilkoma zdarzeniami o umiarkowanej do silnej sile pochodzącymi z powierzchni Słońca. Te rozbłyski mają potencjał wpływania na globalne systemy komunikacji satelitarnej i nawigacji. Chociaż bezpośrednie skutki dla ziemskiej atmosfery są zazwyczaj minimalne, zwiększone promieniowanie może stanowić ryzyko dla astronautów na orbicie.
Koronalne wyrzuty masy (CME) związane z tymi rozbłyskami są ściśle monitorowane. Trajektoria tych CME określi prawdopodobieństwo i intensywność burz geomagnetycznych. Takie burze mogą powodować szeroko zakrojone zakłócenia w sieciach energetycznych i transmisjach radiowych. Trwają dalsze analizy mające na celu przewidzenie pełnego zakresu tych zjawisk słonecznych i ich potencjalnych konsekwencji. Agencje zajmujące się pogodą kosmiczną wydają doradztwa dla odpowiednich branż, aby przygotować się na możliwe zakłócenia.
Rozbłyski słoneczne, będące potężnymi emisjami promieniowania elektromagnetycznego, mogą zakłócać działanie satelitów, systemów GPS i sieci energetycznych, a także narażać astronautów na niebezpieczne promieniowanie. W 2006 roku silna burza słoneczna zakłóciła działanie odbiorników GPS z powodu zakłóceń pochodzących z towarzyszących rozbłysków radiowych. Ponadto, zwiększona aktywność słoneczna powoduje ogrzewanie i rozszerzanie się ziemskiej atmosfery, co zwiększa opór aerodynamiczny dla satelitów na niskiej orbicie okołoziemskiej (LEO), przyspieszając ich spadek orbitalny i zużywając zapasy paliwa. W ekstremalnych przypadkach satelity mogą przechodzić w tryb ochronny, aby zabezpieczyć swoje instrumenty przed uszkodzeniem. W 2022 roku burza słoneczna spowodowała utratę około 40 satelitów Starlink. Przewiduje się, że ryzyko problemów związanych ze Słońcem będzie nadal rosło w miarę zwiększania się zagęszczenia obiektów na orbicie.
Intensywne burze geomagnetyczne wywołane przez rozbłyski słoneczne i CME generują prądy elektryczne w sieciach energetycznych, potencjalnie prowadząc do uszkodzenia transformatorów lub rozległych blackoutów. Przykładem jest burza geomagnetyczna z 1989 roku, która zakłóciła działanie sieci energetycznej w Quebecu, pozbawiając miliony ludzi prądu. Satelity są bezpośrednio narażone na promieniowanie słoneczne, co czyni je podatnymi na uszkodzenia podczas rozbłysków słonecznych. Podwyższony poziom promieniowania może uszkodzić elektronikę pokładową, degradację paneli słonecznych i prowadzić do zmian orbity z powodu rozszerzania się atmosfery. Dotyczy to satelitów obserwujących Ziemię, satelitów komunikacyjnych i Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (ISS). W przypadku silnych rozbłysków słonecznych mogą wystąpić przerwy w komunikacji na dużych obszarach, trwające od minut do godzin.
Globalne Nawigacyjne Systemy Satelitarne (GNSS), w tym GPS, polegają na precyzyjnych sygnałach czasowych przesyłanych przez jon osferę. Rozbłyski słoneczne mogą wywoływać nieregularności jonosferyczne, prowadząc do błędów w pozycjonowaniu lub, w przypadku silnych zdarzeń, do tymczasowej utraty sygnału. Te zakłócenia wpływają na lotnictwo, nawigację morską, a nawet pojazdy autonomiczne polegające na GPS. Naukowcy pracują nad narzędziami i modelami do prognozowania lokalnych skutków geomagnetycznie indukowanych prądów (GIC) w sieci energetycznej, aby umożliwić operatorom podejmowanie szybkich decyzji operacyjnych w celu ochrony sieci. Obejmuje to odwoływanie prac konserwacyjnych lub przekierowywanie obciążenia.