W odległym zakątku chilijskiej Patagonii, 54 kilometry na północ od Punta Arenas, kamery monitorujące dziką przyrodę należące do Universidad de Magallanes (UMAG) zarejestrowały niezwykłe zjawisko świetlne. Wczesnym rankiem 21 stycznia 2025 roku, w ciągu zaledwie dwóch sekund, uchwycono trzy fotografie przedstawiające intensywne, schodzące światła. Zdarzenie to, będące częścią projektu „Public Baseline for the Provinces of Magallanes and Tierra del Fuego”, wywołało zainteresowanie ekspertów.
Według biologa odpowiedzialnego za projekt, Alejandro Kush Schwarzenberga, kamera znajdowała się w odizolowanym sektorze, gdzie nie odnotowano wcześniej żadnej aktywności ludzkiej ani zwierzęcej. Światła pojawiły się i zbliżyły do kamery w ruchu zstępującym, oślepiając ją – zjawisko, które wymyka się standardowym wyjaśnieniom. Wstępne analizy wskazują, że obiekt poruszał się z prędkością około 947 km/h, co jest prędkością zbliżoną do prędkości dźwięku.
Rodrigo Bravo Garrido, badacz z Grupo de Estudios Ambientales (GEA-UMAG), podkreślił historyczne znaczenie tego odkrycia, zaznaczając, że jest to pierwszy raz, kiedy takie zjawiska zostały zarejestrowane w ramach formalnego projektu naukowego, co otwiera drogę do dalszych badań.
Freddy Alexis Silva, badacz niezidentyfikowanych zjawisk powietrznych, zasugerował, że ze względu na swoje charakterystyki, może to być niezidentyfikowane zjawisko powietrzne (UAP), potencjalnie plasmoid – krótkożyjąca, egzotyczna forma plazmy. Plasmoid to spójna struktura plazmy i pól magnetycznych, która może wyjaśniać różne zjawiska naturalne, takie jak kuliste błyskawice.
Cristián Riffo, dyrektor Museo OVNI de La Serena, nadał nagraniu dużą wartość historyczną, ponieważ rzadko zdarza się otrzymywać obrazy tego typu z projektu naukowego. Zjawisko zostało przekazane do analizy przez Dirección General de Aeronáutica Civil (DGAC).
Region Patagonii ma bogatą historię doniesień o niezwykłych zjawiskach, w tym relacji rdzennych mieszkańców o „luces malas” (złych światłach), sięgających kronik z XVI wieku. Naukowe udokumentowanie tego anomalnego zjawiska powietrznego otwiera nowe możliwości badawcze w regionie, który od dawna jest przedmiotem takich obserwacji.