Wszy fokowe, ektopasożyty ssaków morskich, posiadają niezwykłe adaptacje do przetrwania pod wodą. Trwające badania w 2025 roku kontynuują eksplorację tych unikalnych owadów, zwłaszcza wszy fokowej Echinophthiriidae horridus, i ich zdolności do rozwoju w środowisku morskim.
Obecne badania wskazują, że wszy fokowe wykorzystują różne strategie oddychania pod wodą, w tym oddychanie skórne i magazynowanie tlenu. Ich szczecinki w kształcie łzy minimalizują opór, podobnie jak łuski rekina, a odsłonięte otwory przetchlinkowe ułatwiają wymianę gazową. Dobrze rozwinięte taenidia w tchawicy zapobiegają zapadaniu się pod wpływem ciśnienia hydrostatycznego.
Te wszy prawdopodobnie łączą oddychanie skórne, magazynowanie tlenu i magazynowanie powietrza w swoim układzie tchawiczym, aby przetrwać pod wodą. To wieloaspektowe podejście umożliwia adaptację do wód beztlenowych i wysokiego ciśnienia, zapewniając przetrwanie podczas głębokich nurkowań fok.