Formacja Tripoli na Sycylii we Włoszech oferuje geologiczny zapis kryzysu salinarnego Messyny (MSC), okresu od 5,96 do 5,33 miliona lat temu, kiedy to Morze Śródziemne prawie wyschło.
Skamieniałości z tej formacji dostarczają informacji na temat paleośrodowiska, klimatu i biogeografii podczas tego wydarzenia. Składa się ona z osadów okrzemkowych osadzonych przed najpoważniejszym osadzaniem się ewaporatów MSC.
Okrzemki, mikroskopijne algi wrażliwe na zasolenie, temperaturę i składniki odżywcze, występują licznie w formacji Tripoli. Analiza tych skamieniałości pomaga zrekonstruować zmienne warunki Morza Śródziemnego, gdy zostało ono odizolowane od Oceanu Atlantyckiego. Inne skamieniałości morskie, takie jak radiolarie, silikoflagellaty i ryby, oferują dodatkowe wskazówki środowiskowe.
Datowanie formacji Tripoli obejmuje biostratygrafię i cyklostratygrafię. Metody te korelują formację z innymi sekwencjami osadowymi, aby zrozumieć globalny klimat i zmiany poziomu morza podczas późnego miocenu.
Stratygraficzny kontekst formacji, między starszymi osadami morskimi a młodszymi osadami ewaporatowymi, pokazuje przejście do warunków hiper-salinarnych. Zmiany w grubości i składzie odzwierciedlają lokalne różnice w akumulacji osadów i warunkach środowiskowych, dostarczając informacji na temat procesów tektonicznych kształtujących basen Morza Śródziemnego.
Zespoły okrzemek wskazują na przeszłe klimaty i środowiska. Różne gatunki okrzemek rozwijają się w różnych zakresach zasolenia, temperaturach i poziomach składników odżywczych, co pozwala naukowcom wnioskować o warunkach środowiskowych w czasie osadzania. Obecność okrzemek słonawowodnych sugeruje zwiększającą się izolację i zmniejszone zasolenie.
MSC działał jako bariera, prowadząc do izolacji i dywersyfikacji gatunków. Skamieniałości w formacji Tripoli wykazują zmiany biogeograficzne, przy czym niektóre gatunki występują tylko w określonych regionach śródziemnomorskich, co sugeruje izolowaną ewolucję podczas MSC.
Badanie formacji Tripoli dostarcza informacji na temat tego, jak ekosystemy reagują na szybkie zmiany środowiskowe, informując naszą wiedzę na temat wpływu współczesnych zmian klimatycznych na ekosystemy morskie. Naukowcy wykorzystują mikroskopię, analizę izotopową i analizę geochemiczną do badania skamieniałości i osadów.
Trwające badania udoskonalają datowanie formacji Tripoli, rekonstruują paleohydrologię Morza Śródziemnego i badają biogeograficzne wzorce organizmów morskich. Nowe odkrycia stale poszerzają naszą wiedzę na temat tego kluczowego okresu.