Odkrycie unikalnego jaja kopalnego o miękkiej skorupie,
Antarcticoolithus bradyi, na Antarktydzie zrewolucjonizowało nasze rozumienie rozmnażania się starożytnych gadów morskich. Jajo, wydobyte w 2011 roku przez chilijski zespół badawczy, nazywane „Rzeczą” ze względu na swój niezwykły wygląd, ma rozmiar piłki nożnej i pochodzi sprzed około 68 milionów lat, z okresu kredy. Jest to największe znane jajo o miękkiej skorupie i drugie co do wielkości jajo jakiegokolwiek znanego zwierzęcia.
Mierzące około 11 cali długości i 8 cali szerokości,
Antarcticoolithus bradyiwyróżnia się gładką powierzchnią i cienką skorupą od jaj dinozaurów. Jego struktura jest bardziej zbliżona do jaj współczesnych jaszczurek i węży. Skamielina została odkryta w pobliżu szczątków
Kaikaifilu hervei, dużego mozazaura, co skłoniło naukowców do postawienia hipotezy o potencjalnym związku rodzic-potomek.
Odkrycie to podważa długo utrzymywane przekonanie, że mozazaury, gady wodne spokrewnione ze współczesnymi jaszczurkami i wężami, rodziły żywe młode. Odkrycie sugeruje, że mozazaury mogły składać jaja, podobnie jak niektóre współczesne gady, z bardzo cienkimi skorupami, z których szybko wykluwało się potomstwo. Rzadkość skamieniałych jaj o miękkiej skorupie sprawia, że odkrycie to jest szczególnie istotne, dostarczając cennych informacji na temat ewolucji strategii reprodukcyjnych wśród gadów i dinozaurów.
Odkrycie jaja pobudziło dalsze badania nad różnorodnością starożytnych jaj i stylem życia wymarłych zwierząt.