Warto odnotować, że naukowcy coraz częściej obserwują hybrydy wielorybów powstałe w wyniku krzyżowania się płetwali zwyczajnych i błękitnych. Zjawisko to, uwypuklone przez niedawne obserwacje w estuarium Rzeki Świętego Wawrzyńca w kwietniu 2025 roku, podkreśla złożoność morskiej bioróżnorodności i rodzi ważne pytania dotyczące ochrony.
Hybrydy te, zwane czasem „wielorybami płetwobłękitnymi”, wykazują cechy fizyczne obu gatunków rodzicielskich, co utrudnia identyfikację wizualną. Analiza genetyczna potwierdziła, że hybrydy te nie zawsze są bezpłodne, jak wcześniej sądzono. Krzyżowanie się, znane jako introgresja, wydaje się być bardziej powszechne od płetwali zwyczajnych do błękitnych, co prowadzi do obaw o integralność genetyczną zagrożonej populacji płetwali błękitnych.
Eksperci sugerują, że stresory środowiskowe, takie jak zmiany klimatyczne i zmniejszająca się populacja, mogą przyczyniać się do zwiększonego hybrydyzacji. Działania ochronne koncentrują się obecnie na monitorowaniu tego trendu i ochronie siedlisk obu gatunków, aby zapewnić długoterminowe zdrowie i odporność tych oceanicznych gigantów. Zdolność tych hybryd do rozmnażania się budzi również obawy o długoterminową odrębność genetyczną płetwali błękitnych, zwłaszcza gdy stają one w obliczu zmian w siedliskach i innych presji środowiskowych.