Ewolucyjna Odporność Jaszczurek na Jad Węży: Szansa na Nowe Terapie

Nowe badania z Uniwersytetu Queensland ujawniają, że australijskie scynki wykształciły molekularne adaptacje, które chronią je przed jadem węży. To odkrycie może otworzyć drogę do opracowania innowacyjnych metod leczenia ukąszeń węży. Profesor Bryan Fry z UQ podkreśla, że ewolucja w tym przypadku jest niezwykle pomysłowa. Badania koncentrowały się na receptorze nikotynowym acetylocholiny, który jest celem neurotoksyn jadu węży. Scynki niezależnie wykształciły mutacje w miejscu wiązania receptora, co uniemożliwia jadom powodowanie paraliżu. Dr Uthpala Chandrasekara z Adaptive Biotoxicology Laboratory UQ potwierdziła te mutacje. Wykorzystano syntetyczne peptydy i modele receptorów, aby naśladować działanie jadu. Badania wykazały, że niektóre zmodyfikowane receptory nie reagowały na jad. Scynk Major (Bellatorias frerei) ma taką samą mutację odporności jak borsuk miodożerny. Ta konwergencja podkreśla różnorodne strategie ewolucyjne przeciwko jadowitym zagrożeniom. Odkrycia, opublikowane w International Journal of Molecular Sciences, mogą prowadzić do lepszych metod leczenia ukąszeń węży. Według danych Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), każdego roku na świecie dochodzi do około 5,4 miliona ukąszeń węży, które powodują od 81 000 do 138 000 zgonów. Badania nad mechanizmami odporności scynków mogą pomóc w opracowaniu bardziej skutecznych antytoksyn, które mogłyby uratować życie wielu ofiar ukąszeń węży, szczególnie w regionach o ograniczonym dostępie do opieki medycznej. Ponadto, analiza porównawcza genomów scynków i borsuków miodożernych może dostarczyć cennych informacji na temat genetycznych podstaw odporności na jad, co z kolei może być wykorzystane w biotechnologii i farmacji do tworzenia nowych leków i terapii celowanych w różne choroby neurologiczne i autoimmunologiczne.