Współzałożyciel Ethereum, Vitalik Buterin, zaproponował radykalne uproszczenie podstawowego protokołu Ethereum 3 maja 2025 r., mające na celu zwiększenie wydajności i bezpieczeństwa [1, 2]. Zainspirowany minimalistycznym projektem Bitcoina, Buterin nakreślił wizję restrukturyzacji architektury Ethereum w zakresie konsensusu, wykonania i komponentów współdzielonych [1]. Celem jest uczynienie Ethereum tak prostym jak Bitcoin w ciągu pięciu lat, zwiększając jego odporność i długoterminową skalowalność [1, 3].
Uproszczenie warstw konsensusu i wykonania
Propozycja Buterina odnosi się do rosnącej złożoności rozwoju Ethereum, która doprowadziła do wyższych kosztów i zagrożeń bezpieczeństwa [1, 5]. Sugeruje on model „3-slotowej finalizacji” dla warstwy konsensusu, eliminując złożone komponenty, takie jak epoki i komitety synchronizacji [1, 3]. To uproszczenie pozwoliłoby na bardziej bezpośrednie zasady wyboru rozwidlenia i zdecentralizowaną koordynację sieci [1].
Dla warstwy wykonania Buterin zaproponował przejście z Ethereum Virtual Machine (EVM) na prostszą, przyjazną dla ZK maszynę wirtualną, taką jak RISC-V [1, 6]. Mogłoby to zapewnić 100-krotny wzrost wydajności dla dowodów zerowej wiedzy [1, 9]. Aby zachować kompatybilność wsteczną, starsze kontrakty EVM byłyby uruchamiane onchain za pośrednictwem interpretera RISC-V w fazie przejściowej [2, 12]。
Standaryzacja w skali protokołu
Buterin opowiadał się również za standaryzacją w skali protokołu, w tym za pojedynczą metodą kodowania korekcyjnego i formatem serializacji [1, 8]. Sugerował, aby Ethereum przyjęło cel „maksymalnej liczby wierszy kodu”, aby utrzymać logikę krytyczną dla konsensusu w stanie szczupłym i nadającym się do audytu [1, 7]. Ta propozycja pojawia się w momencie, gdy Ethereum stoi w obliczu rosnącej konkurencji ze strony innych łańcuchów bloków [1, 4]。