W trakcie wykopalisk w Hatusie, dawnej stolicy Imperium Hetyckiego, archeolodzy odkryli nieznany wcześniej język indoeuropejski. Znaleziono go na glinianej tabliczce z pismem klinowym, zawierającej tekst rytualny. Język ten, określany jako język Kalašma, pochodził z regionu na północno-zachodnich rubieżach imperium Hetytów, prawdopodobnie z obszaru dzisiejszego Bolu lub Gerede w Turcji.
Hetyci byli znani z dokumentowania rytuałów w różnych językach, co odzwierciedlało ich zainteresowanie tradycjami Anatolii, Syrii i Mezopotamii. W archiwach w Hatusie znaleziono już teksty w językach luwijskim, palaickim oraz hattickim. Odkrycie języka Kalašma dostarcza nowych informacji na temat różnorodności językowej i kulturowej późnej epoki brązu w Anatolii.
Obecnie tekst w języku Kalašma jest w dużej mierze nieczytelny i wymaga dalszych badań w celu pełnego zrozumienia. Specjaliści potwierdzili, że należy on do rodziny języków anatolijskich, a jego cechy językowe są bardziej zbliżone do luwijskiego niż palaickiego.
To odkrycie rzuca nowe światło na złożoność i wielojęzyczność społeczeństwa Hetytów oraz ich interakcje z sąsiednimi kulturami w okresie późnej epoki brązu.