Ewolucja języka, definiąca cecha ludzka, pozostaje fascynującym i złożonym tematem ciągłych badań. Naukowcy badają pochodzenie i rozwój mowy, rozważając różne teorie i kwestionując ustalone osie czasu. Przy ponad 7000 języków używanych na całym świecie, zrozumienie, w jaki sposób ludzie rozwinęli zdolność mowy, jest kluczowym pytaniem.
Jedna z długotrwałych teorii, teoria opuszczania krtani (LDT), zakładała, że pojawienie się anatomicznie współczesnego Homo sapiens, około 200 000 do 300 000 lat temu, było kluczowe dla rozwoju języka. LDT sugeruje, że niżej położona krtań u H. sapiens pozwalała na szerszy zakres dźwięków mowy. Jednak teoria ta spotkała się w ostatnich latach z coraz większą krytyką.
Ostatnie badania podważają tradycyjną oś czasu. Badania opublikowane w lutym 2025 roku w PLOS Biology wskazują, że makaki posiadają zdolność tworzenia powiązań między obrazami a słowami mówionymi, co sugeruje, że poznawcze podstawy języka mogą nie być unikalne dla ludzi. To przesuwa potencjalne początki mowy dalej niż wcześniej sądzono. Ponadto, inne perspektywy podkreślają znaczenie zmian neurologicznych i rosnącej ogólnej inteligencji w rozwoju mowy.
XV Międzynarodowa Konferencja Języków, Literatury i Lingwistyki (ICLLL) odbędzie się w Tokio, Japonia, w dniach 21-23 listopada 2025 roku. Konferencja ta zbada dynamiczną relację między tradycją a innowacją w tych dziedzinach, łącząc podejścia historyczne z nowoczesnymi metodami i narzędziami.