Oromummaa: Ewolucja tożsamości Oromo i jej geopolityczne implikacje w Etiopii

„Oromummaa” (Oromo-ność) jest centralnym elementem współczesnej tożsamości Oromo, zakorzenionym w tradycyjnych instytucjach, takich jak system Gadaa i Safuu. Niniejsze badanie analizuje jego historyczny rozwój, polityczną artykulację i regionalne implikacje. Ewoluując z przedkolonialnych ram, Oromummaa jest centralnym elementem współczesnych ruchów nacjonalistycznych Oromo, w tym Frontu Wyzwolenia Oromo (OLF) i ruchu młodzieżowego Qeerroo. Wzmacnia również tożsamość i umożliwia ponadnarodowy aktywizm w diasporze. Termin ten łączy „Oromo” z „-ummaa” (oznaczającym „-ność”), wyrażając tożsamość, kulturę i światopogląd Oromo. Historycznie, te ramy kulturowe regulowały relacje społeczne i życie duchowe. Oromummaa jest odrodzeniem istniejących struktur tożsamości. Koniec XIX wieku przyniósł gwałtowną integrację regionów Oromo, prowadząc do marginalizacji. OLF, utworzony w 1973 roku, podkreślał zjednoczoną tożsamość narodową, przedstawiając walkę Oromo jako antykolonialną. Socjolog Asafa Jalata zdefiniował Oromummaa jako cywilizacyjny i polityczny projekt zakorzeniony w rodzimych wartościach Oromo, będący ideologicznym rdzeniem ruchu narodowego Oromo. Jednoczy społeczności Oromo, koncentrując się na zbiorowej pamięci i ciągłości kulturowej. Ruchy takie jak Qeerroo wykorzystywały Oromummaa jako wezwanie do jedności, wpływając na etiopską politykę. Spowodowało to odrodzenie kulturowe, a społeczności diaspory internacjonalizują walkę Oromo. Mimo że jest postrzegane jako inkluzywne, Oromummaa jest przez niektórych uważane za ekskluzywne, co prowadzi do sporów terytorialnych. Erytrea jest sceptyczna wobec etiopskiego federalizmu etnicznego. Przyszłość zależy od tego, czy Oromummaa będzie inkluzywne czy ekskluzywne. Oromummaa ucieleśnia aspiracje ludu Oromo, z potencjałem jednoczenia i oferowania demokratycznej wizji federalizmu.