Badanie międzykulturowe przeprowadzone przez japońskich naukowców oferuje nowe spojrzenie na poznanie społeczne u dorosłych z autyzmem i bez autyzmu. Badanie podważa pogląd, że osoby z autyzmem mają jednostronne deficyty społeczno-poznawcze. Sugeruje, że trudności w komunikacji wynikają z wzajemnego niedopasowania perspektyw.
Tradycyjne poglądy postrzegają autyzm jako indywidualne deficyty w komunikacji społecznej. Podkreśla to upośledzenie w interpretacji sygnałów społecznych. „Problem podwójnej empatii” sugeruje, że nieporozumienia powstają wzajemnie.
Naukowcy, pod kierownictwem dr Bianki Schuster z Uniwersytetu Waseda, zbadali kontekst kulturowy i neuroróżnorodność. Badanie skupiło się na mentalizacji, czyli zdolności do wnioskowania o myślach innych osób. Użyli animacji ruchomych kształtów do przedstawienia interakcji społecznych.
Uczestnicy z Japonii i Wielkiej Brytanii interpretowali animacje. Umożliwiło to analizę porównawczą między kulturami i neurotypami. Wyniki wykazały różnice w dokładności interpretacji między grupami brytyjskimi i japońskimi.
Dorośli Brytyjczycy bez autyzmu mieli trudności z interpretacją animacji stworzonych przez rówieśników z autyzmem. To przykład problemu podwójnej empatii. Japońscy dorośli z autyzmem i bez autyzmu wykazywali porównywalną dokładność, niezależnie od neurotypu twórcy.
Wyniki sugerują, że autyzm jest unikalnym sposobem postrzegania świata społecznego. Badania opowiadają się za inkluzywnymi środowiskami, które obejmują różnorodność społeczną. Może to poprawić wyniki w zakresie zdrowia psychicznego osób z autyzmem.
Dr Schuster przestrzega przed stosowaniem kryteriów zachodnich do różnych kultur. Błędna klasyfikacja może wpłynąć na dostęp do wsparcia. Badanie wzywa do badań nad autyzmem uwzględniających kulturę i sprawiedliwej opieki zdrowotnej.