Najnowsze badania wciąż analizują wpływ rodzicielstwa w stylu „tygrysiej mamy” na dzieci, szczególnie jego wpływ na umiejętności poznawcze i niepoznawcze. Badanie opublikowane w *Economics and Human Biology* wskazuje, że dzieci wychowywane przez matki, które w dużym stopniu dominują w decyzjach edukacyjnych, często wykazują lepsze wyniki poznawcze i osiągnięcia akademickie. Jednak ten surowy styl wychowania może również utrudniać rozwój kluczowych umiejętności niepoznawczych i ograniczać zajęcia rekreacyjne.
„Tygrysie mamy” zazwyczaj kładą nacisk na doskonałość akademicką, dyscyplinę i posłuszeństwo, często narzucając rygorystyczne harmonogramy nauki. To podejście, spopularyzowane przez książkę Amy Chua, jest często kojarzone z kulturami wschodnioazjatyckimi. Podczas gdy zwolennicy argumentują, że sprzyja to silnej etyce pracy i wytrwałości, krytycy ostrzegają przed potencjalnym lękiem, niską samooceną i napiętymi relacjami rodzic-dziecko. Debata trwa w 2025 roku, a dyskusje koncentrują się na znalezieniu równowagi między popychaniem dzieci do osiągnięć a wspieraniem ich dobrostanu emocjonalnego.
China Family Panel Studies (CFPS), reprezentatywne dla całego kraju badanie longitudinalne, dostarczyło danych do analizy wpływu różnych stylów wychowania. Badania te oceniają zdolności poznawcze za pomocą standardowych testów i mierzą zdolności niepoznawcze za pomocą wskaźników związanych z cechami osobowości. Trwające badania mają na celu zrozumienie długoterminowych skutków rodzicielstwa w stylu „tygrysiej mamy” oraz identyfikację strategii wspierania zarówno sukcesu akademickiego, jak i zdrowia emocjonalnego u dzieci.