De Spaanse film "La terra negra", geregisseerd door Alberto Morais, ging op 29 augustus 2025 in de Spaanse bioscopen in première. Het landelijke drama, met in de hoofdrollen Laia Marull als María en Andrés Gertrúdix als haar broer Ángel, volgt María's terugkeer naar haar geboortedorp om samen met Ángel te werken in de industriële molen van de familie. De film verkent thema's als thuiskomen, familiebanden en de stille worstelingen binnen een veranderend plattelandslandschap.
"La terra negra" werd vertoond in de officiële sectie van het 28e Filmfestival van Málaga, waar het een nominatie ontving voor de Gouden Biznaga voor Beste Film. De film maakte vervolgens zijn Amerikaanse debuut op het 41e Chicago Latino Film Festival. Deze Spaans-Panamese coproductie, gefilmd op locaties in de provincie Valencia, heeft lovende kritieken ontvangen. Cineuropa omschreef de film als een "unieke ervaring voor wie iets anders zoekt", wat de onderscheidende benadering van het vertellen van verhalen benadrukt.
De film biedt een genuanceerde weergave van het leven op het Spaanse platteland en onderzoekt de complexiteit van menselijke relaties tegen een achtergrond van traditie en moderniteit. De setting in de provincie Valencia plaatst de film in een regio die bekend staat om zijn diverse cinematografische bijdragen. "La terra negra" voegt zich bij dit erfgoed door de sfeervolle landschappen en culturele nuances van het gebied te tonen.
De kritische ontvangst suggereert een film die resoneert bij publiek dat op zoek is naar diepgang en authenticiteit. De film biedt een contemplatieve kijk op de levens van de personages en de omgeving die hen vormt. De aanwezigheid van acteurs als Laia Marull en Sergi López, die geprezen worden om hun optredens, verhoogt de artistieke waarde van de film. Met name López wordt geprezen om zijn subtiele maar krachtige vertolking, die aanzienlijk bijdraagt aan de door sommige critici omschreven "mystieke" sfeer van de film. De verkenning van thema's als verlossing en nieuwe begin, tegen de achtergrond van een ogenschijnlijk rustige maar intern complexe plattelandsgemeenschap, nodigt kijkers uit om na te denken over persoonlijke reizen en de onderlinge verbondenheid van levens. De film wordt beschreven als een soort negatief beeld van John Wayne, die naast kalmte ook ingehouden geweld in de gebeurtenissen brengt, en wordt gezien als een inspiratie voor emancipatie.