De oostelijke smaragdgroene elysia (*Elysia chlorotica*), een zeeslak, biedt inzicht in de wereld van symbiose. Deze zeeslak staat bekend om kleptoplastie, waarbij het chloroplasten van algen opneemt in zijn eigen cellen, waardoor het kan fotosynthetiseren. Dit stelt de slak in staat om langere tijd zonder voedsel te overleven.
Recente studies hebben de mechanismen achter dit fenomeen onderzocht. Onderzoek heeft aangetoond dat *E. chlorotica* een obligate relatie heeft met de alg *Vaucheria litorea*, en zelden met *Vaucheria compacta*.
De zeeslak neemt de chloroplasten op via fagocytose, waarbij de cellen van de zeeslak de algencellen omhullen. De chloroplasten worden vervolgens onderdeel van de celinhoud van de slak. Dit stelt *E. chlorotica* in staat om direct energie uit licht te halen, net als planten.
Volwassen *Elysia chlorotica* zijn meestal heldergroen van kleur door de aanwezigheid van *Vaucheria litorea*-chloroplasten. De groene kleur dient als camouflage tegen roofdieren. De zeeslak kan tot 60 mm lang worden, maar wordt vaker tussen de 20 en 30 mm gevonden.
Symbiose speelt een rol in de evolutie van soorten. Langdurige coëxistentie van organismen heeft geleid tot complexere biosystemen. Het bestuderen van kleptoplastie bij zeeslakken helpt de mechanismen van aanpassing en evolutie te begrijpen.