In tegenstelling tot eerdere aannames vertoont Venus aanzienlijke geologische activiteit onder haar verschroeiende oppervlak. Nieuw onderzoek wijst op een uniek mechanisme voor het recyclen van de korst, dat voorkomt dat de korst oneindig dikker wordt.
De studie, geleid door Julia Semprich in het Verenigd Koninkrijk, gebruikte computermodellen om het gedrag van rotsen onder de extreme omstandigheden van Venus te simuleren. De bevindingen suggereren dat naarmate de korst dikker wordt, de onderste lagen zwaarder worden dan de mantel, waardoor ze loslaten en zinken.
Dit proces, bekend als metamorfose, zou kunnen verklaren waarom Venus geologisch actief blijft ondanks het ontbreken van platentektoniek. "Dit afbreken of smelten kan water en elementen terug in het binnenste van de planeet brengen en de vulkanische activiteit helpen aandrijven," zei Justin Filiberto, van NASA's Astromaterials Research and Exploration Science Division.
Het onderzoek suggereert dat de korst van Venus waarschijnlijk maximaal ongeveer 40 mijl (65 kilometer) dik is, veel dunner dan verwacht. NASA's aankomende DAVINCI- en VERITAS-missies, samen met de EnVision-missie van de European Space Agency, zijn bedoeld om deze processen in de jaren 2030 verder te onderzoeken.
Deze missies zouden kunnen bevestigen of metamorfose en het recyclen van de korst Venus vandaag de dag vormgeven. Het begrijpen van de geologie van Venus kan inzicht geven in de planetaire evolutie en het potentieel voor vulkanische en atmosferische veranderingen.