Mitochondriale donatie: Een ethisch dilemma in de gezondheidszorg

Mitochondriale donatie roept belangrijke ethische vragen op binnen de gezondheidszorg. De techniek, die tot doel heeft de overdracht van mitochondriale ziekten te voorkomen, confronteert ons met complexe morele dilemma's. Een van de belangrijkste ethische bezwaren is de kwestie van de 'drie-ouderlijke baby'. Hoewel de techniek ouders in staat stelt een gezond kind te krijgen, roept het de vraag op naar de identiteit en afkomst van het kind. Critici vrezen dat het kind mogelijk een verstoorde relatie met zijn genetische oorsprong kan ontwikkelen. Volgens een rapport van de Gezondheidsraad is het essentieel om de psychologische impact op het kind op lange termijn te onderzoeken. Een ander ethisch punt is de mogelijke 'hellend vlak'-argument. Sommigen vrezen dat mitochondriale donatie de deur kan openen naar andere vormen van genetische manipulatie, zoals het selecteren van bepaalde eigenschappen bij embryo's. Dit zou kunnen leiden tot een samenleving waarin 'designerbaby's' de norm worden, met alle ethische bezwaren van dien. Uit een recente enquête bleek dat 65% van de Nederlandse bevolking zich zorgen maakt over de ethische implicaties van genetische manipulatie. Daarnaast is er de kwestie van de kosten en toegankelijkheid. Mitochondriale donatie is een dure behandeling, waardoor het mogelijk alleen beschikbaar is voor rijke families. Dit zou kunnen leiden tot een ongelijkheid in de gezondheidszorg, waarbij sommige mensen wel de mogelijkheid hebben om een gezond kind te krijgen en anderen niet. Het Zorginstituut Nederland onderzoekt momenteel de mogelijkheden voor vergoeding van de behandeling, maar er zijn nog geen definitieve beslissingen genomen. Het is cruciaal dat er een open en transparant debat plaatsvindt over de ethische aspecten van mitochondriale donatie. Alleen zo kunnen we ervoor zorgen dat de techniek op een verantwoorde en ethisch aanvaardbare manier wordt toegepast, waarbij de belangen van alle betrokkenen worden gewaarborgd.