Een krachtige aardbeving met een magnitude van 6.0 heeft op 31 augustus 2025 het oosten van Afghanistan getroffen, met verwoestende gevolgen.
Volgens de meest recente meldingen zijn er minstens 812 mensen om het leven gekomen en raakten meer dan 2.800 anderen gewond. De provincies Kunar en Nangarhar werden het zwaarst getroffen, waarbij bergachtige en landelijke gebieden aanzienlijke schade ondervonden. Dorpen zijn volledig weggevaagd en veel huizen, voornamelijk gebouwd van modder en steen, zijn ingestort. Het epicentrum van de aardbeving lag 27 kilometer ten noordoosten van Jalalabad, op een ondiepe diepte van slechts 8 kilometer, nabij de grens met Pakistan. Deze geringe diepte heeft bijgedragen aan de omvang van de verwoesting.
De beving werd ook gevoeld in steden als Kabul en Peshawar, en zelfs in delen van India, waaronder Delhi, wat de wijdverbreide impact ervan benadrukt. De reddingsoperaties worden bemoeilijkt door het ruige, bergachtige terrein en de verwoeste wegen, waardoor afgelegen gemeenschappen moeilijk bereikbaar zijn. Afghaanse autoriteiten hebben helikopters ingezet om gewonden te evacueren en dringende hulpgoederen te leveren. Lokale reddingsteams en vrijwilligers werken onvermoeibaar om geïsoleerde gemeenschappen te bereiken en medische assistentie te verlenen.
Internationale hulporganisaties, waaronder het Internationale Rode Kruis en de VN, hebben hun steun toegezegd en proberen de nodige middelen te leveren, ondanks de logistieke uitdagingen en de beperkte middelen van het land. Deze aardbeving is een van de dodelijkste natuurrampen in Afghanistan in de recente geschiedenis en onderstreept de kwetsbaarheid van het land voor seismische activiteit.
Eerdere aardbevingen, zoals die in oktober 2023 in de provincie Herat, hebben ook geleid tot aanzienlijke verliezen aan mensenlevens en materiële schade, wat de voortdurende uitdagingen voor Afghanistan benadrukt in het omgaan met natuurrampen te midden van bestaande humanitaire crises. De impact op de infrastructuur, zoals scholen en ziekenhuizen, is aanzienlijk, wat leidt tot langdurige gevolgen voor de gemeenschappen, met name voor de toegang tot onderwijs en gezondheidszorg.