Een recente studie benadrukt de cruciale rol van de westwaartse terugstroom in de noordelijke Barentszzee Opening (BSO) bij het moduleren van de variabiliteit van het transport van Atlantisch Water (AW). Deze terugstroom, gelegen tussen Noorwegen en Bereneiland, is een belangrijke component in de complexe circulatiepatronen van de Noordzeeën en de Noordelijke IJszee.
Met behulp van het Finite-Element Sea Ice–Ocean Model (FESOM2.1) ontdekten onderzoekers dat de terugstroom aanzienlijke interannuele variabiliteit vertoont, goed voor ongeveer 74% van de variabiliteit in de AW-instroom. De studie onthulde een sterke correlatie tussen de afwijkende volumetransport van de terugstroom en het zee-ijsgebied (SIA), wat wijst op de invloed ervan op de variabiliteit van het zee-ijs in de Barentszzee.
De bevindingen suggereren dat de terugstroom een aanzienlijke invloed heeft op de variabiliteit van het zee-ijs in de Barentszzee, met implicaties voor toekomstige veranderingen in het AW-transport en de klimaatpatronen in het Noordpoolgebied. Verder onderzoek is nodig om de mechanismen te onderzoeken die de variabiliteit van de terugstroom aandrijven en de interacties ervan met andere zeestromen en atmosferische omstandigheden.