Wetenschappers van het Bigelow Laboratory for Ocean Sciences gebruiken in 2025 NASA-satellietgegevens om Calanus finmarchicus te monitoren, de belangrijkste voedselbron van de bedreigde Noord-Atlantische noordkaper. Deze innovatieve techniek identificeert zoöplankton vanuit de ruimte, met als doel de bewegingen van walvissen te voorspellen en de beschermingsinspanningen te verbeteren.
Calanus finmarchicus bevat een roodachtig pigment dat het spectrum van zonlicht dat door de oceaan wordt geabsorbeerd verandert wanneer ze zich in grote aantallen verzamelen. Satellieten kunnen deze kleurverandering detecteren. Onderzoekers willen deze gegevens gebruiken om te begrijpen hoe veranderingen in de Golf van Maine, zoals snelle opwarming, de locatie van het zoöplankton hebben beïnvloed en, bijgevolg, de voedingspatronen van de walvissen. Door te voorspellen waar deze zoogdieren waarschijnlijk zullen eten, hopen onderzoekers en beheerders van mariene hulpbronnen dodelijke aanvaringen met schepen en verstrikking in visgerei te verminderen.
De PACE-satelliet van NASA, gelanceerd in 2024, kan 280 golflengten van licht detecteren, vergeleken met de 10 die door de Aqua-satelliet worden gedetecteerd. Dit verbeterde vermogen verbetert aanzienlijk het vermogen om Calanus finmarchicus te onderscheiden van andere zoöplanktonsoorten, waardoor voorspellende modellen voor de bewegingen van noordkapers worden verfijnd en gerichte beschermingsstrategieën in 2025 worden ondersteund.